Pamiętnikiem opiekuje się Fafbar13, do 6.09.2012r pamiętnikiem opiekowała się Bebitka a wczesniej do 22.11.2008r. pamiętnikiem opiekowała się Kanashimi!

[ Powrót ]

Czwartek, 27 Września, 2012, 17:59

Pojedynek.

Dzieñ mija³ nieub³aganie. Jednocze¶nie zbli¿a³a siê godzina pojedynku. Im bli¿ej by³a tym bardziej czu³em siê podniecony. Ze zdziwieniem jednak stwierdzi³em, ¿e Jamesowi równie¿ udziela siê poddenerowowanie.No tak - my¶la³em - przecie¿ James lubi krwawe jatki. Siedzieli¶my razem w fotelach przy kominku w pokoju wspólnym Gryfonów. Wreszcie ok. godz. 17:00 James powiedzia³:
- Czas ciê (niestety) nauczyæ zaklêæ...
- Jakich zaklêæ? - spyta³em udaj±c zdziwienie
- "Wojennych" g³±bie.

Brat nauczy³ mnie paru pomocnych zaklêæ, m.in. Septum Sempra, Bombarda, ale tak¿e Vitibus (tworzy pn±cza, które oplataj± przeciwników). Po kilku próbach poczu³em, ¿e jestem przygotowany.
...


Czas wlók³ siê niemi³osiernie. 18:00, 18:20, 18:50, 19:15.
Wreszcie o godz. 19:27 James wsta³ z fotela i powiedzia³:
-Czas i¶æ!
Zawo³ali¶my przyjació³ i ruszyli¶my do "korytarza pojedynków"(jak nazwa³em go w my¶lach). Dotarli¶my na miejsce 3 min. przed czasem. Korytarz rzeczywi¶cie wydawa³ siê idealny. Cichy, ocieniony, mimo pory kolacji wydawa³ siê jakby nie z tego ¶wiata. Nasz zachwyt nie trwa³ jednak d³ugo...

-Bombarda maxima! - wykrzykn±³ jaki¶ g³os z drugiego koñca korytarza. B³ysk czerwonego ¶wiat³a odbi³ siê od ¶ciany i trafi³ rykoszetem w drzwi, które rozlecia³y siê w py³. Szybko uskoczyli¶my za róg korytarza. Po kolei wysuwali¶my siê i rzucali¶my zaklêcia, o których my¶la³em, ¿e James w ogóle o nich nie s³ysza³.
- Expelliarmus!
- Petrifikus totalus!
Zaklêcia b³yska³y na prawo i lewo. Na oko uzna³em, ¿e naszych przeciwników jest czterech. Jeden ju¿ le¿a³, trafiony zaklêciem którego¶ z nas. Co jaki¶ czas obrywa³ rykoszetem, wiêc kwicza³ ¿a³o¶nie. Wtem wychyli³em siê i... buch! W moj± twarz trafi³o zaklêcie Scorpiusa. Us³ysza³em szyderczy ¶miech. Wszyscy ¦lizgoni wychylili siê. I to ich zgubi³o. James i przyjaciele wy³onili siê zza rogu i krzyknêli:
Petrifikus Totalus!
Wszyscy ¦lizgoni padli plackiem na ziemiê.
Wtedy mój brat zaj±³ siê(ooo...jak mi³o) mn±.
-Al, nic ci nie jest? - po raz pierwszy us³ysza³em troskliwo¶æ w g³osie Jamesa.
-Tak, poza nosem.
-Ojj, paskudnie to wygl±da. Zaraz poczekaj... Jak to mama mówi³a:
- Medacine- krzykn±³.
Mój nos w jednej chwili zrobi³ siê gruby i d³ugi.
-Nie, czekaj...Medicine!
Mój nos wróci³ do normalnej postaci.
-Dziêks James.
-Nie ma za co Alfabet. Ha, dobre Alfabet. No dobra trzeba siê nimi zaj±æ.
Zaci±gneli¶my ich do pierwszej lepszej pustej sali i wrócili¶my do pokoju wspólnego jakby nigdy nic. No bo co wiêkszego siê sta³o???

Komentarze:

No tak, nie ma wiêkszej przyjemno¶ci ni¿ utrzenie nosa ¦lizgonom

Sama rado¶æ, choæ w±tpie by tak dobrze w³adali magia ju¿ w tak m³odym wieku;)

jak siê ma ojca aurora, który posiada bardzo sprytnego syna...

Nie zgadzam siê z Victori±. Nie posiadam gryfoñskiego zachowania, a moje pochodzenie wywodzi siê ze Slitherinu. Ale lubiê takie notki. Bardzo. Zw³aszcza, gdy s± dobre.

| Script by Alex