Pamiętnikiem opiekuje się Mercy
Do 12.01.2009 pamiętnikiem opiekowała sie Eio
Do 23.03.2008 pamiętnikiem opiekował się Gideon

[ Powrót ]

Wtorek, 03 Lutego, 2009, 18:42

¦wiêta

Nie wiem, jak d³ugo tam siedzia³em. Stwierdzi³em, ¿e widocznie wystarczaj±co, skoro przysz³a do mnie Alex. Nie mia³em pojêcia, jak mnie znalaz³a. Nikomu nie mówi³em gdzie bêdê. Widocznie opuszczona klasa do transmutacji nie by³a idealn± kryjówk±, choæ pachnia³a stêchlizn± a jej wygl±d by³ godny wnêtrza Wrzeszcz±cej Chaty. Czu³em siê tam dobrze, sam. Ju¿ trzeci rok z kolei próbowa³em naskrobaæ wyja¶nienie dla rodziców, czemu nie przyjadê na ¶wiêta. Siedzia³em przy jednej z ³awek, z piórem w d³oni i kartk± przed nosem. Nie napisa³em zupe³nie nic. Nie wiedzia³em co. W pierwszej klasie usprawiedliwi³em siê tym, ¿e koledzy nie wracaj± do domu i, ¿e g³upio by³o by, gdybym ja wyjecha³. Ojciec zrozumia³ - reputacja. Matka- niestety nie. W drugiej klasie, niby to przypadkiem, w cieplarni, gdy przesadzali¶my mandragory, obluzowa³em sobie nauszniki. Tym razem prawie by mi siê nie uda³o gdyby nie to, ¿e pani Pomfrey nie wyrazi³a zgody na zabranie mnie do domu, bo nie by³a do koñca pewna, czy nic mi siê nie sta³o. Za to, jak na z³o¶æ, w tym roku nie mia³em pomys³u. Alex podesz³a prawie bezszelestnie do krzes³a stoj±cego najbli¿ej mnie. Usiad³a i zaczê³a siê na nim bujaæ. Nie reagowa³em. Przesta³a siê bujaæ. Spojrza³a w moja stronê i zapyta³a:
-Co robisz?
-Próbujê siê wymigaæ od ¶wi±t w domu. - Odpowiedzia³em zgodnie z prawd±.
-I jak ci idzie? - Popatrzy³a na moj± pust± kartkê.
-Kiepsko - U¶miechn±³em siê krzywo.
-Mogê ci jako¶ pomóc? - Zapyta³a ¿yczliwym tonem, którego u¿ywa³a niezwykle rzadko.
-Z³am mi rêkê, nogê, otruj mnie, albo jak nie umiesz, to wymy¶l mi sensowny argument. -Powiedzia³em. Po³o¿y³em g³owê na ³awce. By³a zimna, lecz to nie pomog³o w my¶leniu.
-No wiesz, chêtnie bym wykona³a jedn± w wymienionych przez ciebie czynno¶ci, ale nie mam czasu.
-A co ty taka smutna jeste¶? - Zapyta³em wyra¼nie zdziwiony, ¿e Alex nie walnê³a jeszcze jakiej¶ ze swoich s³awnych gadek, powalaj±cych ludzi na kolana.
-Bo mnie wkurzasz. - Warknê³a. Poczu³em, ¿e na plecach pojawi³a mi siê gêsia skórka.
-Czym? Przecie¿ nic nie robiê. - Powiedzia³em g³osem udaj±c niewini±tko.
-W³a¶nie! Ty nic nie robisz, ty stale uciekasz, b±d¼ raz mê¿czyzn±! - Wykrzycza³a mi w twarz. Próbowa³em ukryæ to, jak bardzo urazi³y mnie jej s³owa, nie wiem, w jakim stopniu mi siê uda³o, ale bezpieczniej by³o zmieniæ temat.
-Wiêc, po co tu przysz³a¶?
-No, ju¿ mówisz trochê z sensem. A ju¿ my¶la³am, ¿e ci siê mózg przepali³ i zaraz dym zobaczê, albo fajerwerki. - Powiedzia³a. Patrzy³a gdzie¶ w przestrzeñ ponad moj± g³ow±, tak jakby wyobra¿a³a sobie, ¿e za chwilê wylec± z niej sztuczne ognie. Pomacha³em jej dwa razy rêk± przed oczami, aby wyrwaæ j± z zamy¶lenia.
- Mam dla ciebie list. - Oznajmi³a. Wyci±gnê³a list z kieszeni i po³o¿y³a go przede mn±. Niepewnym ruchem rêki otworzy³em do¶æ poka¼n± kopertê. Wyci±gn±³em z niej list, by³ od rodziców.

Drogi Cedicu! Cieszymy siê, ¿e nareszcie w tym roku spêdzisz ¶wiêta w domu. Tym razem my organizujemy Bal Bo¿onarodzeniowy. Skromna impreza, trochê rodziny i znajomych. Do³±czamy do listu zaproszenia dla twoich przyjació³.

Przez ten czas, gdy czyta³em list, Alex wysz³a. Nie mog³em, a raczej ju¿ nie chcia³em kombinowaæ. "Ludzie to nie potwory, mo¿e mnie nie zjedz±." - pomy¶la³em. Mo¿e nie dodawa³o mi to otuchy, ale choæ trochê uspokaja³o. Na pustej kartce napisa³em: "Dziêkujê! Te¿ siê cieszê."
Jako¶ zawsze, gdy do nich pisa³em, by³o to zdanie, góra dwa. Osobi¶cie nie lubiê pisaæ, raczej wolê wszystko za³atwiaæ w cztery oczy. Wsta³em, schowa³em list do kieszeni. Skierowa³em siê w stronê wyj¶cia.
***
Kiedy pokona³em drogê od klasy, która mia³a byæ moim schronieniem przed lud¼mi, co niestety nie wysz³o, do sowiarni, by³ ju¿ zmierzch. Dziwna ciemno¶æ oplata³a Hogwart, wlewa³a siê przez jego mury do ¶rodka. Kto¶ kiedy¶ mi mówi³, ¿e to najniebezpieczniejsza pora dnia dla cz³owieka. Smoki, które maj± ¶wietny wzrok, o zmierzchu praktycznie nic nie widz±, wtedy ³atwo je z³apaæ lub zabiæ. Z lud¼mi jest trochê podobnie. W dzieñ widz± do¶æ dobrze, w nocy, je¶li niebo jest bezchmurne i widaæ ksiê¿yc- trochê gorzej, lecz ta pora dnia jest najbardziej zdradliwa, tajemnicza i niebezpieczna. Otworzy³em drzwi do sowiarni, by³o tam ciemniej ni¿ zwykle. Szkolne sowy pohukiwa³y niespokojnie. Przywo³a³em jedn± z nich. Du¿y, br±zowy puchacz usiad³ mi na ramieniu. Zacz±³em przywi±zywaæ li¶cik do jego nó¿ki. Ksiê¿yc wyszed³ zza chmur. Puchacz wyprostowa³ siê i odlecia³. Nagle gdzie¶ za plecami dostrzeg³em jaki¶ ruch.
-Witaj. -Powiedzia³ mi aksamitny g³os. - Co ty tutaj robisz? - Zapyta³ g³os.
-Wysy³am list. - Odpowiedzia³em, obracaj±c siê, aby zobaczyæ rozmówcê. Niestety, ksiê¿yc przys³oni³a chmura i postaæ pozosta³a w mroku.
-Tak pó¼no? Chyba nie wolno chodziæ po Hogwarcie. - Faktycznie, by³o pó¼no. Chcia³em siê jako¶ broniæ, lub usprawiedliwiæ, ¿e tu jestem, wiêc powiedzia³em:
-A ty? Jest pó¼no, chyba nie wolno chodziæ po Hogwarcie. - Specjalnie powtórzy³em jej argument. Chcia³em, ¿eby to zabrzmia³o jak zarzut.
-Ja tu jestem zawsze o tej porze. A ty nie. - Odpowiedzia³ g³os. Nagle ksiê¿yc wyszed³ zza chmur i zobaczy³em, z kim rozmawiam. Zielone oczy po³yskiwa³y w ciemno¶ci jak dwa szmaragdy. W³osy mia³a zwi±zane z ty³u. Ten sam g³os, który w Hogsmeade by³ taki "opowiadaj±cy", sta³ siê nagle miêkki, delikatny i aksamitny. Ita u¶miechnê³a siê blado.
-¦ledzisz mnie? - To by³o zupe³nie nieprzemy¶lane pytanie, ale na to wygl±da³o. By³a w Hogsmeade, teraz w sowiarni. Wszêdzie tam, gdzie nie powinna wiedzieæ, ¿e jestem.
-Ja ciebie? - Roze¶mia³a siê. - Mog³abym powiedzieæ to samo o tobie. Zabawny jeste¶. -To nie mia³o byæ wcale zabawne. Nie mia³o byæ ¶mieszne. Stwierdzi³em, ¿e najbezpieczniej zmieniæ temat.
-Wiêc, co dok³adnie tu robisz, co wieczór? - Zapyta³em. Wtedy nie by³em pewien, czy to bezpieczny temat, ale jedyny, jaki przyszed³ mi do g³owy.
-Patrzê na sowy. - Odpowiedzia³a. Po chwili jednak doda³a. - Ale wola³abym patrzeæ na gwiazdy, niestety przynajmniej 2 razy w ci±gu nocy Filch wchodzi na wie¿ê astronomiczn±. A co kupi³e¶ Alice na gwiazdkê? - My¶la³em, ¿e za chwile stamt±d wyjdê. Co to ma byæ? Stojê przed wyroczni± która wszystko wie i lubi ogl±daæ sowy?
-Kupi³em perfumy. - Odpowiedzia³em zgodnie z prawd±.
-Fajnie, na pewno siê ucieszy.- Odpowiedzia³a. - Jedziesz do domu na ¶wiêta, czy nie?
-Jadê. Niestety. - Powiedzia³em. Zrobi³o mi siê jako¶ ciê¿ko. Nigdy nie lubi³em zjazdów rodzinnych, takich jak ¶wiêta w domu. Co gorsza w tym roku rodzice zaprosz± znajomych. Przypomnia³em sobie o zaproszeniach, które schowa³em do kieszeni. Wyci±gn±³em jedno i poda³em dziewczynie.
-Dziêkujê. A co to?
-Zaproszenie. Rodzice organizuj± ma³± uroczysto¶æ i przys³ali mi kilka zaproszeñ dla znajomych. Je¶li nie masz nic lepszego do roboty, to mo¿esz przyj¶æ.
-Dziêki - odpowiedzia³a. Tak samo jak przedtem zapyta³em o sowy, tak samo teraz zaprosi³em j± na bal. Tak jakby siê to wszystko dzia³o obok mnie.
-Muszê ju¿ i¶æ.- Zerkn±³em na miejsce, w którym powinien byæ zegarek, niestety nie by³o go tam. - Mi³o siê gada³o. Cze¶æ. - Powiedzia³em wychodz±c, z sowiarnii.

***

-Pamiêtaj, ¿yjesz jeden raz. - Powiedzia³em. Za chwilê w ¶cianie pojawi³y siê ¿ó³te drzwi okute ¿elazem. Prowadzi³y one do okr±g³ego pomieszczenia. Na ¶cianach zawieszone by³y lustra, naprzeciwko wej¶cia znajdowa³ siê kominek. Przed nim sta³a kanapa, na której siedzieli Alex i Patryk. Rzucali do siebie pi³eczk±. Kiedy Patryk zauwa¿y³, ¿e przyszed³em, rzuci³ ni± w moj± stronê. Niestety, nie zd±¿y³em jej z³apaæ i uderzy³a w lustro, które rozbi³o siê na ma³e kawa³eczki.
-Cze¶æ wam - Przywita³em siê. - Reparo - Machn±³em ró¿d¿k± w stronê kawa³ków lustra. Maleñkie od³amki powêdrowa³y z powrotem w ramê lustra, lecz nadal widaæ by³o, ¿e s± popêkane.
-Och Ced! Zaraz ci poka¿ê, jak siê to robi. -Powiedzia³ Patryk, ze zbyt teatralnym przejêciem. Zaj±³em miejsce na kanapie obok Alex. On natomiast wsta³, ¿eby by³o go lepiej widaæ. Zakas³a³.
-Repro - Kawa³ki w ramie lustra zaczê³y wybuchaæ. Ja i Alex schowali¶my siê za kanap±. Patryk zas³oni³ twarz d³oñmi. Dobrze, ¿e w pokoju wspólnym nie by³o nikogo, oprócz nas.
-Ha. Teraz to ci siê uda³o mistrzu! Na pewno obudzi³e¶ Ca³y Hogwart! - Na¶miewa³a siê z niego Alex. Patryk zrobi³ siê czerwony. Nagle zainteresowa³y go jego w³asne buty.
- To ja pójdê spaæ. - Powiedzia³, id±c w kierunku drzwi.
-Ja bym na twoim miejscu zawróci³a i posprz±ta³a. - Powiedzia³a Alex. Patryk jej nie s³ucha³, chwyci³ za klamkê, zrobi³ krok do przodu i centralnie uderzy³ g³ow± w mur.
- A nie mówi³am?! ¦ciana. - Dziewczyna zaczê³a siê ¶miaæ. W³a¶nie na tym polega genialno¶æ naszego pokoju wspólnego- drzwi sobie ³a¿± jak chc±. Aby dostaæ siê do sypialni trzeba poczekaæ. To podobno ma nas uczyæ cierpliwo¶ci. My (ja i Patryk) bardzo czêsto natrafiamy na ¶cianê, natomiast Alex ma do tego nosa. Nie mam pojêcia czy robi³a sobie notatki, czy opracowa³a w³asny sposób tego, jak przewidzieæ czy drzwi prowadz± do sypialni.
-Ha, ha. Ale ¶mieszne. - Widaæ by³o, ¿e Patryk obrazi³ siê na ni±. Zamkn±³ drzwi.
-A w³a¶nie, mam co¶ dla was... - Wyci±gn±³em zaproszenia od rodziców i da³em jedno Alex a drugie Patrykowi. Dziewczyna u¶miechnê³a siê tryumfalnie.
-Wiêc jednak jedziesz? - Zapyta³a z nieukrywan± rado¶ci± w g³osie.
-Tak, jadê. - Odpowiedzia³em.

Komentarze:

cialis online cheaper auto insurance student insurance car cheaper auto insurance online cialis no prescription

car insurance agencies car insurance specialist Auto Insurance qoutes cialis and viagra alcoholism and impotence

life insurance for seniors prednisone buy on-line cheap cialis cialis viagra

cheap cialis cheap nj auto insurance insurance car quote insurance online auto

cialis online cialis or viagra buy levitra viagra buy viagra without prescription securely

online classes eastwood auto insurance b/buy levitra,txt 24 prostatectomy impotence

cialis cheap ordering cialis online generic viagra for sale public liability insurance

car insurance where to buy brand cialis online viagra online viagaratablets cheap insurance quotes

cheap auto insurance how to buy viagra billig viagra online mail order viagra viagraa

viagra free online car insurance quote viagra pills on line viagera how do I get small business insurance

cheap viagra affordable life insurance prostatectomy impotence non generic order viagra no prescription

viagra cialis en ligne generic cialis online impotence young men insurance life rates

has anyone buy generic viagra online without a prescription cialis to buy affordable life insurance small business insurance online

washington insurance life cialis and viagra generic brands Cialus cheap cialis generic online

W7JADE http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

W7JADE http://www.QS3PE5ZGdxC9IoVKTAPT2DBYpPkMKqfz.com

Agnieszka 27/02/2012 at 22:55 Jest w dechę. Wydobywa ze mnie jedne z głębszych pokładf3w spokoju i zrenisowalaa, wprawiając w stan głębokiego chilloutu. Nie działoby się tak, gdyby nie świetnie dobrana muzyka. Leniwa i rzewna melodia koi zmysły, a słowa dopełniają emocje. Piosenka jak dla mnie miażdży. Tym bardziej ssie mnie od środka fakt, że nie wiem co to jest i tu gorąca prośba o rychłą odpowiedź! Pozdrowienia i gratulacje. http://qyhjymyml.com plfnvvx ulfdehp

I can't belveie I've been going for years without knowing that. http://jyueubgwl.com fjldxpxzyvf epvrhlnh

cheapest viagra online http://1greengenericjen.com/ - how long for viagra to work cheap generic viagra online <a href="http://1greengenericjen.com/#">canadian generic viagra</a> buy generic viagra online

cheapest generic viagra http://1canadiannowv.com/ - where to buy generic viagra purchase viagra online <a href="http://1canadiannowv.com/#">viagra soft tabs</a> order viagra online

« 1 15 16 17 18 19 20 21 »

| Script by Alex