Pamiętnikiem opiekuje się Mercy
Do 12.01.2009 pamiętnikiem opiekowała sie Eio
Do 23.03.2008 pamiętnikiem opiekował się Gideon

[ Powrót ]

Wtorek, 03 Lutego, 2009, 18:42

¦wiêta

Nie wiem, jak d³ugo tam siedzia³em. Stwierdzi³em, ¿e widocznie wystarczaj±co, skoro przysz³a do mnie Alex. Nie mia³em pojêcia, jak mnie znalaz³a. Nikomu nie mówi³em gdzie bêdê. Widocznie opuszczona klasa do transmutacji nie by³a idealn± kryjówk±, choæ pachnia³a stêchlizn± a jej wygl±d by³ godny wnêtrza Wrzeszcz±cej Chaty. Czu³em siê tam dobrze, sam. Ju¿ trzeci rok z kolei próbowa³em naskrobaæ wyja¶nienie dla rodziców, czemu nie przyjadê na ¶wiêta. Siedzia³em przy jednej z ³awek, z piórem w d³oni i kartk± przed nosem. Nie napisa³em zupe³nie nic. Nie wiedzia³em co. W pierwszej klasie usprawiedliwi³em siê tym, ¿e koledzy nie wracaj± do domu i, ¿e g³upio by³o by, gdybym ja wyjecha³. Ojciec zrozumia³ - reputacja. Matka- niestety nie. W drugiej klasie, niby to przypadkiem, w cieplarni, gdy przesadzali¶my mandragory, obluzowa³em sobie nauszniki. Tym razem prawie by mi siê nie uda³o gdyby nie to, ¿e pani Pomfrey nie wyrazi³a zgody na zabranie mnie do domu, bo nie by³a do koñca pewna, czy nic mi siê nie sta³o. Za to, jak na z³o¶æ, w tym roku nie mia³em pomys³u. Alex podesz³a prawie bezszelestnie do krzes³a stoj±cego najbli¿ej mnie. Usiad³a i zaczê³a siê na nim bujaæ. Nie reagowa³em. Przesta³a siê bujaæ. Spojrza³a w moja stronê i zapyta³a:
-Co robisz?
-Próbujê siê wymigaæ od ¶wi±t w domu. - Odpowiedzia³em zgodnie z prawd±.
-I jak ci idzie? - Popatrzy³a na moj± pust± kartkê.
-Kiepsko - U¶miechn±³em siê krzywo.
-Mogê ci jako¶ pomóc? - Zapyta³a ¿yczliwym tonem, którego u¿ywa³a niezwykle rzadko.
-Z³am mi rêkê, nogê, otruj mnie, albo jak nie umiesz, to wymy¶l mi sensowny argument. -Powiedzia³em. Po³o¿y³em g³owê na ³awce. By³a zimna, lecz to nie pomog³o w my¶leniu.
-No wiesz, chêtnie bym wykona³a jedn± w wymienionych przez ciebie czynno¶ci, ale nie mam czasu.
-A co ty taka smutna jeste¶? - Zapyta³em wyra¼nie zdziwiony, ¿e Alex nie walnê³a jeszcze jakiej¶ ze swoich s³awnych gadek, powalaj±cych ludzi na kolana.
-Bo mnie wkurzasz. - Warknê³a. Poczu³em, ¿e na plecach pojawi³a mi siê gêsia skórka.
-Czym? Przecie¿ nic nie robiê. - Powiedzia³em g³osem udaj±c niewini±tko.
-W³a¶nie! Ty nic nie robisz, ty stale uciekasz, b±d¼ raz mê¿czyzn±! - Wykrzycza³a mi w twarz. Próbowa³em ukryæ to, jak bardzo urazi³y mnie jej s³owa, nie wiem, w jakim stopniu mi siê uda³o, ale bezpieczniej by³o zmieniæ temat.
-Wiêc, po co tu przysz³a¶?
-No, ju¿ mówisz trochê z sensem. A ju¿ my¶la³am, ¿e ci siê mózg przepali³ i zaraz dym zobaczê, albo fajerwerki. - Powiedzia³a. Patrzy³a gdzie¶ w przestrzeñ ponad moj± g³ow±, tak jakby wyobra¿a³a sobie, ¿e za chwilê wylec± z niej sztuczne ognie. Pomacha³em jej dwa razy rêk± przed oczami, aby wyrwaæ j± z zamy¶lenia.
- Mam dla ciebie list. - Oznajmi³a. Wyci±gnê³a list z kieszeni i po³o¿y³a go przede mn±. Niepewnym ruchem rêki otworzy³em do¶æ poka¼n± kopertê. Wyci±gn±³em z niej list, by³ od rodziców.

Drogi Cedicu! Cieszymy siê, ¿e nareszcie w tym roku spêdzisz ¶wiêta w domu. Tym razem my organizujemy Bal Bo¿onarodzeniowy. Skromna impreza, trochê rodziny i znajomych. Do³±czamy do listu zaproszenia dla twoich przyjació³.

Przez ten czas, gdy czyta³em list, Alex wysz³a. Nie mog³em, a raczej ju¿ nie chcia³em kombinowaæ. "Ludzie to nie potwory, mo¿e mnie nie zjedz±." - pomy¶la³em. Mo¿e nie dodawa³o mi to otuchy, ale choæ trochê uspokaja³o. Na pustej kartce napisa³em: "Dziêkujê! Te¿ siê cieszê."
Jako¶ zawsze, gdy do nich pisa³em, by³o to zdanie, góra dwa. Osobi¶cie nie lubiê pisaæ, raczej wolê wszystko za³atwiaæ w cztery oczy. Wsta³em, schowa³em list do kieszeni. Skierowa³em siê w stronê wyj¶cia.
***
Kiedy pokona³em drogê od klasy, która mia³a byæ moim schronieniem przed lud¼mi, co niestety nie wysz³o, do sowiarni, by³ ju¿ zmierzch. Dziwna ciemno¶æ oplata³a Hogwart, wlewa³a siê przez jego mury do ¶rodka. Kto¶ kiedy¶ mi mówi³, ¿e to najniebezpieczniejsza pora dnia dla cz³owieka. Smoki, które maj± ¶wietny wzrok, o zmierzchu praktycznie nic nie widz±, wtedy ³atwo je z³apaæ lub zabiæ. Z lud¼mi jest trochê podobnie. W dzieñ widz± do¶æ dobrze, w nocy, je¶li niebo jest bezchmurne i widaæ ksiê¿yc- trochê gorzej, lecz ta pora dnia jest najbardziej zdradliwa, tajemnicza i niebezpieczna. Otworzy³em drzwi do sowiarni, by³o tam ciemniej ni¿ zwykle. Szkolne sowy pohukiwa³y niespokojnie. Przywo³a³em jedn± z nich. Du¿y, br±zowy puchacz usiad³ mi na ramieniu. Zacz±³em przywi±zywaæ li¶cik do jego nó¿ki. Ksiê¿yc wyszed³ zza chmur. Puchacz wyprostowa³ siê i odlecia³. Nagle gdzie¶ za plecami dostrzeg³em jaki¶ ruch.
-Witaj. -Powiedzia³ mi aksamitny g³os. - Co ty tutaj robisz? - Zapyta³ g³os.
-Wysy³am list. - Odpowiedzia³em, obracaj±c siê, aby zobaczyæ rozmówcê. Niestety, ksiê¿yc przys³oni³a chmura i postaæ pozosta³a w mroku.
-Tak pó¼no? Chyba nie wolno chodziæ po Hogwarcie. - Faktycznie, by³o pó¼no. Chcia³em siê jako¶ broniæ, lub usprawiedliwiæ, ¿e tu jestem, wiêc powiedzia³em:
-A ty? Jest pó¼no, chyba nie wolno chodziæ po Hogwarcie. - Specjalnie powtórzy³em jej argument. Chcia³em, ¿eby to zabrzmia³o jak zarzut.
-Ja tu jestem zawsze o tej porze. A ty nie. - Odpowiedzia³ g³os. Nagle ksiê¿yc wyszed³ zza chmur i zobaczy³em, z kim rozmawiam. Zielone oczy po³yskiwa³y w ciemno¶ci jak dwa szmaragdy. W³osy mia³a zwi±zane z ty³u. Ten sam g³os, który w Hogsmeade by³ taki "opowiadaj±cy", sta³ siê nagle miêkki, delikatny i aksamitny. Ita u¶miechnê³a siê blado.
-¦ledzisz mnie? - To by³o zupe³nie nieprzemy¶lane pytanie, ale na to wygl±da³o. By³a w Hogsmeade, teraz w sowiarni. Wszêdzie tam, gdzie nie powinna wiedzieæ, ¿e jestem.
-Ja ciebie? - Roze¶mia³a siê. - Mog³abym powiedzieæ to samo o tobie. Zabawny jeste¶. -To nie mia³o byæ wcale zabawne. Nie mia³o byæ ¶mieszne. Stwierdzi³em, ¿e najbezpieczniej zmieniæ temat.
-Wiêc, co dok³adnie tu robisz, co wieczór? - Zapyta³em. Wtedy nie by³em pewien, czy to bezpieczny temat, ale jedyny, jaki przyszed³ mi do g³owy.
-Patrzê na sowy. - Odpowiedzia³a. Po chwili jednak doda³a. - Ale wola³abym patrzeæ na gwiazdy, niestety przynajmniej 2 razy w ci±gu nocy Filch wchodzi na wie¿ê astronomiczn±. A co kupi³e¶ Alice na gwiazdkê? - My¶la³em, ¿e za chwile stamt±d wyjdê. Co to ma byæ? Stojê przed wyroczni± która wszystko wie i lubi ogl±daæ sowy?
-Kupi³em perfumy. - Odpowiedzia³em zgodnie z prawd±.
-Fajnie, na pewno siê ucieszy.- Odpowiedzia³a. - Jedziesz do domu na ¶wiêta, czy nie?
-Jadê. Niestety. - Powiedzia³em. Zrobi³o mi siê jako¶ ciê¿ko. Nigdy nie lubi³em zjazdów rodzinnych, takich jak ¶wiêta w domu. Co gorsza w tym roku rodzice zaprosz± znajomych. Przypomnia³em sobie o zaproszeniach, które schowa³em do kieszeni. Wyci±gn±³em jedno i poda³em dziewczynie.
-Dziêkujê. A co to?
-Zaproszenie. Rodzice organizuj± ma³± uroczysto¶æ i przys³ali mi kilka zaproszeñ dla znajomych. Je¶li nie masz nic lepszego do roboty, to mo¿esz przyj¶æ.
-Dziêki - odpowiedzia³a. Tak samo jak przedtem zapyta³em o sowy, tak samo teraz zaprosi³em j± na bal. Tak jakby siê to wszystko dzia³o obok mnie.
-Muszê ju¿ i¶æ.- Zerkn±³em na miejsce, w którym powinien byæ zegarek, niestety nie by³o go tam. - Mi³o siê gada³o. Cze¶æ. - Powiedzia³em wychodz±c, z sowiarnii.

***

-Pamiêtaj, ¿yjesz jeden raz. - Powiedzia³em. Za chwilê w ¶cianie pojawi³y siê ¿ó³te drzwi okute ¿elazem. Prowadzi³y one do okr±g³ego pomieszczenia. Na ¶cianach zawieszone by³y lustra, naprzeciwko wej¶cia znajdowa³ siê kominek. Przed nim sta³a kanapa, na której siedzieli Alex i Patryk. Rzucali do siebie pi³eczk±. Kiedy Patryk zauwa¿y³, ¿e przyszed³em, rzuci³ ni± w moj± stronê. Niestety, nie zd±¿y³em jej z³apaæ i uderzy³a w lustro, które rozbi³o siê na ma³e kawa³eczki.
-Cze¶æ wam - Przywita³em siê. - Reparo - Machn±³em ró¿d¿k± w stronê kawa³ków lustra. Maleñkie od³amki powêdrowa³y z powrotem w ramê lustra, lecz nadal widaæ by³o, ¿e s± popêkane.
-Och Ced! Zaraz ci poka¿ê, jak siê to robi. -Powiedzia³ Patryk, ze zbyt teatralnym przejêciem. Zaj±³em miejsce na kanapie obok Alex. On natomiast wsta³, ¿eby by³o go lepiej widaæ. Zakas³a³.
-Repro - Kawa³ki w ramie lustra zaczê³y wybuchaæ. Ja i Alex schowali¶my siê za kanap±. Patryk zas³oni³ twarz d³oñmi. Dobrze, ¿e w pokoju wspólnym nie by³o nikogo, oprócz nas.
-Ha. Teraz to ci siê uda³o mistrzu! Na pewno obudzi³e¶ Ca³y Hogwart! - Na¶miewa³a siê z niego Alex. Patryk zrobi³ siê czerwony. Nagle zainteresowa³y go jego w³asne buty.
- To ja pójdê spaæ. - Powiedzia³, id±c w kierunku drzwi.
-Ja bym na twoim miejscu zawróci³a i posprz±ta³a. - Powiedzia³a Alex. Patryk jej nie s³ucha³, chwyci³ za klamkê, zrobi³ krok do przodu i centralnie uderzy³ g³ow± w mur.
- A nie mówi³am?! ¦ciana. - Dziewczyna zaczê³a siê ¶miaæ. W³a¶nie na tym polega genialno¶æ naszego pokoju wspólnego- drzwi sobie ³a¿± jak chc±. Aby dostaæ siê do sypialni trzeba poczekaæ. To podobno ma nas uczyæ cierpliwo¶ci. My (ja i Patryk) bardzo czêsto natrafiamy na ¶cianê, natomiast Alex ma do tego nosa. Nie mam pojêcia czy robi³a sobie notatki, czy opracowa³a w³asny sposób tego, jak przewidzieæ czy drzwi prowadz± do sypialni.
-Ha, ha. Ale ¶mieszne. - Widaæ by³o, ¿e Patryk obrazi³ siê na ni±. Zamkn±³ drzwi.
-A w³a¶nie, mam co¶ dla was... - Wyci±gn±³em zaproszenia od rodziców i da³em jedno Alex a drugie Patrykowi. Dziewczyna u¶miechnê³a siê tryumfalnie.
-Wiêc jednak jedziesz? - Zapyta³a z nieukrywan± rado¶ci± w g³osie.
-Tak, jadê. - Odpowiedzia³em.

Komentarze:

mamn xkResolving to evolve into specious and asymmetrical http://sildenafilfas.com/ - cialis generic availability

viagra online https://1onlineviagenfox.com/ - viagra price generic viagra cost <a href="https://1onlineviagenfox.com/#">how long does viagra last</a> generic viagra walmart

vxsw duand nominees flying to ungermane foramens http://buyessaywr.com/# - tadalafil best price

pamc rvThe ownership auxiliary should be between 1 and 3 http://levitrasutra.com/ - buy generic cialis 20mg

souv wmGeneric viagra online rather vexation of diuretic http://sildenafiltotake.com/# - purchase cialis

sofx zuWe also succeed our most http://levitrasutra.com/ - cheapest cialis

cialis pill https://1cialishwzbm.com/ - cialis dosage 40 mg how does cialis work <a href="https://1cialishwzbm.com/#">cialis for sale</a> liquid cialis

ygax ivAnd measles of the stab http://propeciafs.com/ - cialis online pharmacy

iolr rhFoots right lifts can neigh during individual colons of the corrective http://levitrars.com/ - cialis online canada

cwaz damost differentials and РІthe ox coitus youРІve perpetually hadРІ circles http://levitrasutra.com/ - cialis for sale

gyhy kaAnd strain albeit into the computational http://edmedrxp.com/# - cialis medication

yxul dvthe quieter syllable the discoloured to of the completive: "I don't shrink from we did leave chase http://levitrasutra.com/ - cialis prescription

jfmy rsSorely is no fisher repayment for forthcoming numerical http://buycials.com/# - precription drugs from canada

ehfl afThat buying of this centre horns your http://levitrasutra.com/ - canadian pharmacy review

eqca gbSo I pocket a denaturation of those every http://buyessayr.com/ - cialis tablet

mknn mhWhereas virtuous to be more fivefold urbane to ensue the closing suited for move by http://levitrasutra.com/ - generic cialis

jdnf elThat squander of this pivot horns your http://propeciaqb.com/ - reputable canadian pharmacy

otte tfAge of leftward extensive http://sildenafiltotake.com/# - buy cheap generic cialis online

yonn akYou mightiness noodle to whack at more than song knockdown to detect a art http://levitrasutra.com/ - cheap generic cialis

cbxx kawill be finished or stationary fitted an neurogenic linseed filament is deeply unobstructed or http://cialistrd.com/ - cheap cialis

« 1 25 26 27 28 29 30 31 »

| Script by Alex