Minął już rok odkąd dodałam pierwszą notkę na tym pamiętniku. Nie wiem jak Wam, ale mi ten czas minął bardzo szybko i miło Nadszedł więc czas na małe podsumowanie:
dodałam: 15 notek (średnio jedna na miesiąc... w przybliżeniu)
komentowaliście: 201 razy!!!!
jakość notek: yyy nie mnie to oceniać, ale myślę, że wzrastająca
Nie pozostaje mi nic innego jak Wam podziękować za te wszystkie komentarze , to dowód na to, że czytacie moje wypociny. Jedyne czego sobie i Wam mogę życzyć w "kolejnym" roku mojego pobytu na tej stronie to to aby notki były na tyle dobre aby zasługiwały na czytanie oraz żebyście jeszcze więcej komentowali!
Bardzo Wam dziękuję, a teraz zapraszam do lektury baaaaardzo długiej bo jubileuszowej notki!!!!
*************************************************
Od wygranego meczy Gryfonów minął tydzień. Zrobiło się jeszcze zimniej dając oznaki zbliżającej się zimy. Niebo, które jeszcze tydzień temu było pogodne dziś było szare i wyglądało jakby w każdej chwili niczym z wyciśniętej gąbki mogła runąć lawina zimnej wody, potocznie zwana deszczem.
Dumbledore cały czas zastanawiał się kto może być odpowiedzialny za dziwne zachowanie miotły Harry’ego, co prawda miał pewne poszlaki, ale żadnych dowodów na poparcie ich. Przechadzał się po gabinecie, a koło które zakreślał powoli wydeptywało się na dywanie. Po którymś z kolei okrążeniu podszedł powoli do żerdzi, na której siedział feniks.
- Jak myślisz Faweks? Czy podejrzewam właściwą osobę? – ptak wydał z siebie cichy dźwięk.
- Hmm dobrze by było mieć na nią oko, z całą pewnością ma ona pewne plany, a wszystkie opierają się na zdobyciu pewnego kamienia, znajdującego się w zamku. Póki co z chęcią popatrzę sobie na to wszystko z boku… poobserwuję… zobaczę jak dalej rozwinie się ta sytuacja. – profesor odszedł od Faweksa, który obserwował go intensywnie gdy ten podchodził do swojego biurka. Usiadł na dyrektorskim fotelu i przysunął do siebie niewielką miskę z brązu wypełnioną jakimś tajemniczym płynem. Dyrektor machnął różdżką i nagle nad wodą ukazała się głowa owinięta materiałem, głowa profesora Quirrella.
- Podróż do Albanii się udała? – widmo lekko drgnęło.
- Taak z pewnością była bardzo ciekawa i obfitująca w ciekawe… doznania. Poznałeś nowe osoby, prawda? – gdy widmo nie odpowiedziało Albus ponownie machnął różdżkę, a głowa profesora rozwiała się. Nagle, jakby sobie coś przypomniał, wstał szybko i prędko wyszedł z gabinetu. Wyszedł zza gargulca chroniącego dostęp do jego „biura” i skierował się szybkim krokiem w kierunku 3 piętra. Pokonał setki schodów i w końcu znalazł się u celu swej wędrówki. 3 piętro i komnata z przeraźliwym psem za nimi. Przyłożył do niego ucho jakby sprawdzając dochodzące z pomieszczenia odgłosy. Usatysfakcjonowany odszedł tym razem kierując się na drugie piętro do pokoju nauczycielskiego. Po drodze nie napotkał żadnego ucznia ani nauczyciela – jeszcze trwały lekcje, ale… „Jeden nauczyciel ma teraz czas wolny, sprawdźmy co porabia”.
Był niecałe 3 metry od pokoju nauczycieli gdy dobiegły go ciche głosy, jeden – władczy, drugi – zdenerwowany. Uśmiechając się do siebie otworzył energicznie drzwi. W pomieszczeniu znajdowała się tylko jedna osoba. Profesor Quirrell wyglądał jakby miał zaraz dostać zawał gdy w drzwiach stanęła władcza postać dyrektora.
- Ppppanie dyrrrektorze. Cóż za mamiła niespodzianka. Właśnie szykowwwałem sobie herbatę. Skusi się pppan?
- Wspaniale! Właśnie ciebie chciałem tu zobaczyć, a herbatki chętnie się napiję, malinowej jeśli łaska, moja ulubiona.
- Mógłbym wwwiedzieć dlaczego ccchciał mnie ppan widzieć? – spytał nauczyciel nerwowo zerkając na drzwi jakby oceniając swoje szanse na ucieczkę i uniknięcie niewygodnej rozmowy. Po chwili zdał sobie sprawę, że dyrektor załatwił go na całego. Nie miał szans by wydostać się z tego pokoju chyba, że zaryzykowałby przeciśnięcie się miedzy dyrektorem a ścianą omijając równocześnie krzesła, które - przez nauczycieli wychodzących na lekcje - nie zostały wsunięte pod stół. Przez chwilę wydawało się, że ta możliwość go skusi w końcu jednak zrezygnowany zsunął się na krzesło i postawił przy sobie i dyrektorze kubek gorącej herbaty.
- Ah widzisz, nie pamiętam abym spytał ci się wcześniej jak ci się pracuje w Hogwarcie… - beztroski ton i niewinne pytanie tak zdumiało Quirrella, że bez zastanowienia odpowiedział:
- W Hhhhhogwwarcie? Nnie rozzzumiem jakie to mma znaczeeenie…
- Oh – dyrektor machnął ręką – po prostu jako dyrektor chciałbym wiedzieć, czy pracownik jest zadowolony ze swojej pracy oraz czy zaaklimatyzował się w zamku – odpowiedział uśmiechając się, a w oczach skrytych za okularami – połówkami pojawiły się łobuzerskie błyski.
- Nnno więc… czuję się ttu wwwspaniale. Uczniowie są fffantaaaastyczni, a nauczyciele przy przyjęli mmmnie bardzo przyjaźnieee.
- Bardzo jestem z tego rad. Skoro już sobie tak gawędzimy… - powiedział takim tonem jakby właśnie po to by zadać to pytanie przyszedł na spotkanie ze swoim pracownikiem - podobno jesteś ekspertem od górskich trolli prawda? Coś mi się takiego obiło o moje stare uszy – uśmiechnął się jeszcze szerzej na widok przestraszonej miny swego rozmówcy.
- Yyy – Quirrell gorączkowo rozglądał się dookoła jakby szukał w starych książkach i dziwacznych instrumentach podpowiedzi – ttak niektórzy zzzwykli mmmnie tak nazzywać.
- Hmm skoro więc tak dobrze je znasz zapewne będziesz potrafił odpowiedzieć mi na pytanie w jaki sposób dostał się tu jeden z właśnie takich trolli w Halloween? – zapytał biorąc łyk i obserwując uważnie profesora.
- Nniie profesorze, nie wiem… - Dumbledore długo wpatrywał się w załzawione oczy swego pracownika jakby szukając poparcia do swoich tez.
- Oczywiście wiesz – powiedział w końcu wstając i odstawiając pusty kubek – że jeśli tylko chcesz o czymś porozmawiać… o czymś co cię przytłacza, możesz w każdej chwili do mnie przyjść? – spytał i nie czekając na odpowiedź dodał – pyszna herbata. Dziękuję i dowidzenia. – uśmiechnął się jeszcze na pożegnanie i wyszedł pozostawiając oblanego zimnym potem profesora.
Ta rozmowa choć z pozoru nieistotna i naiwna wiele powiedziała Albusowi. Szczerze mówiąc, nie bardzo słuchał co ten do niego mówił, najważniejsza była dla niego reakcja na zadawane przez niego pytania. Zawsze gdy z kimś prowadził ważną rozmowę obserwował zachowanie swoich towarzyszy, które zdradzało więcej niż puste słowa, które wypowiadali. Zadowolony, że i tym razem jego taktyka się powiodła wrócił do swojego gabinetu.
***
Drogi Nicolasie
Kamień nadal spoczywa bezpiecznie w komnacie, którą strzegą najpotężniejsze czary mojego grona pedagogicznego. Mam jednak powody do niepokoju i stwierdziłem, że powinieneś o tym wiedzieć, mianowicie podejrzewam, że w zamku znajduje się osoba (nie powiem ci kto, aby nie budzić Twego niepokoju, na razie wszystko mam pod kontrola), która jej zdolna popełnić głupotę aby go zdobyć. Myślę, że jest już na tropie czego potwierdziły moje wstępne działania i pewne wydarzenie w Halloween. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, chętnie podzielę się z Tobą moją wiedzą i planami jeśli postanowisz mnie odwiedzić w Hogwarcie. Niebezpieczne i nieodpowiedzialne byłoby gdybym zdradził ci wszystko w liście, który może zostać przechwycony.
Mam nadzieję, żeś zdrowy.
Twój przyjaciel
Albus Percival Wulfryk Brian Dumbledore
Była późna noc. W gabinecie jednak nadal świeciła się mała lampka do czytania. Wszyscy byli dyrektorowie już dawno pozasypiali w swoich ramach, a od czasu do czasu było słychać ciche pochrapywanie profesora Armanda Dippeta, którego portret znajdował się nad biurkiem obecnego dyrektora.
Dumbledore właśnie skończył pisać list, przeczytał go jeszcze raz szybko i schował do koperty.
- Faweks przyleć tu – zawołał znad koperty, którą właśnie zaklejał. Po chwili na jego biurku wylądował szkarłatny feniks pochylając głową by zobaczyć co robi jego właściciel.
- Mam dla ciebie zadanie. Nie ostrożnie byłoby to zadanie poświęcać sowie, tobie bardziej ufam. Zabierz ten list do Nicolasa Flamela dobrze? Tylko szybko aha i dopilnuj aby dał ci odpowiedź. Ptak chwycił w szpony list i po chwili zamiast wylecieć przez okno rozpłynął się w płomieniach.
- Jeśli dobrze obliczyłem powinien dotrzeć na miejsce za pół godziny. To dobrze im szybciej tym lepiej – mruknął, zgasił lampkę i w całkowitych ciemnościach podążył do swojej sypialni manewrując między przeszkodami.
***
- A więc, uważasz, że ktoś jest na tropie Kamienia tak? – pytanie to zadał starzec z długą białą brodą i zieloną szatą, która podkreślała kolor jego ciepłych oczu, purpurowa peleryna podróżna wisiała na fotelu, na którym siedział. Przybył zaledwie 5 minut temu a już zdążył zadać to pytanie więcej razy niż to było koniecznie. On i czarodziej, który go tu zaprosił siedzieli w jego gabinecie, w którym przez okna wlewały się promienie słoneczne, które cierpliwie przebijały się przez grube warstwy chmur. Dumbledore obserwował uważnie swojego gościa z niemym rozbawieniem.
- Tak, tak właśnie uważam, a właściwie – ja to wiem! – powiedział z wesołą miną.
- Nie sądziłem, że ta wiadomość może Cię tak nastrajać optymistycznie. Jeśli ktoś zdobędzie Kamień wiesz jak to się dla mnie skończy prawda? Chyba o tym nie zapomniałeś?
- Oczywiście, że nie Nicolasie. Niczego się nie obawiaj, przemyślałem wiele spraw i wiem jak temu.
- Dobrze więc. Może jednak chociaż mi powiedz KTO jest na JEGO tropie?
- Tego wolałbym Ci nie mówić, ale możesz zadawać inne pytania.- powiedział Albus posyłając swemu przyjacielowi lekki uśmiech i spojrzenie mówiące, że to jego ostatnie zdanie i nie będzie mówić o podejrzanym.
- Jak się dowiedziałeś, że ktoś chce zdobyć pracę całego mojego życia?! – spytał prawie krzycząc ledwo panując nad swoimi nadszarpniętymi nerwami. Brak Kamienia przyprawiał go o palpitacje, wiedział jednak, że tutaj był bezpieczniejszy, jednak teraz gdy nawet tutaj w zamku jest ktoś kto chce go okraść nie pocieszała go wystarczająco.
- Umiem obserwować Nicolasie. To zawsze było moją mocną stroną. Wykazały to wydarzenia, które działy się w zamku, zachowanie pewnych osób oraz nieskromnie dodam, że w dużej mierze także moje przeczucia.
- Mówisz, że masz wszystko pod kontrolą… skąd ten wniosek?
- Postanowiłem zapewnić Kamieniowi jeszcze jedną ochronę… Słyszałeś zapewne o zwierciadle Ain Eingarp?
- Oh tak oczywiście, że słyszałem, ale… - spojrzał powątpiewająco – wiesz gdzie owe lustro się znajduje?
- Oczywiście zwłaszcza, że tym miejscem jest mój zamek- odparł wyraźnie zadowolony z wrażenia, jakie wywarł na swoim przyjacielu.
- Twierdzisz więc, że legendarne lustro… lustro, które ukazuje ludzkie pragnienia… lustro, którego kopie są jeszcze tylko dwie na całym świecie, ty masz w swoim… zamku? – zapytał z niedowierzaniem Flamel.
- Lepiej drogi przyjacielu, o wiele lepiej – zerwał się nagle z fotela i podszedł do ściany w której znajdowały się drzwi wyjściowe. Przez chwilę przyglądał się cegłom, postukał paznokciem w najbliższe, przyłożył ucho i w końcu z tryumfalnym uśmiechem na twarzy stuknął różdżką cegłę znajdującą się centralnie na środku ściany. Flamel, który uznał, że stary Albus w końcu postradał umysł krzyknął ze zdumienia, gdy jego oczom ukazało się wejście do kolejnej komnaty niewiele mniejszej od pomieszczenia, w którym znajdował się obecnie. Powoli wstał z krzesła i podszedł do Dumbledore’a ze zdziwieniem malującym się na jego twarzy.
- Oto – powiedział Dumbledore wskazując ręką na odkryty pokój – moja tajemna komnata, w której przechowuję co wartościowsze rzeczy.- Przeszedł przez próg machając na Flamela aby poszedł za nim. Ten niepewnie stawiał kroki rozglądając się dookoła zachwycając się skarbami, które stały się legendą czarodziejskiego świata. W końcu wyrównał z Albusem.
- A tutaj – wziął go za rękę i poprowadził na sam koniec komnaty mijając po drodze pelerynę zawieszoną na haku na ścianie, obok której przechodzili oraz zbiór dziwnych instrumentów, których przeznaczenia trudno było odgadnąć po wyglądzie. W końcu dotarli na sam koniec sali i stanęli przed wysoką płachtą szkarłatnego materiału, który pięknie błyszczał w świetle świec wiszących pod sufitem. Dumbledore pociągnął zasłonę, a ta powoli zsunęła się odkrywając po kolei szczyt ozdobiony złotem, w którym wygrawerowane zostały słowa „AIN EINGARP ACRESO GEWTEL AZ RAWTĄ WTE IN MAJ IBDO” , następnie narzuta prześlizgnęła się po płaskiej powierzchni szkła aby w końcu opaść u stóp dwóch czarodziei.
- To niesamowite! Pierwszy raz mam okazję oglądać to cudo! – krzyknął podekscytowany Nicolas, który już podchodził do niego aby się w nim przejrzeć.
- Nicolasie nie sądzę, żeby to był dobry pomysł… -jego słowa przerwał jednaj uszczęśliwiony głos towarzysza.
- Albusie ja jestem nieśmiertelny! I wcale nie korzystam już z Kamienia! Zniszczyłem go bo nie był mi potrzebny… Uzyskałem nieśmiertelność bez niego!
- NICOLASIE! – głos potoczył się po wypełnionym skarbami komnacie. Flamel drgnął i odskoczył od zwierciadła.
- Przepraszam Albusie, ale to lustro… ono zniewala… pozbawia zmysłów przez to, że pokazuje to czego pragniemy…
- Tak, a ty pragniesz tylko tego, żeby być nieśmiertelny… przypomina mi to kogoś, prawda? – spytał oschle Albus posyłając mu surowe spojrzenie.
- Masz rację, oczywiście, ale ja nie do takich celów jak ON przecież wiesz, że ja nigdy bym…
- Rozumiem, jednak wolałbym abyś do niego nie podchodził. Nic ci dobrego z tego nie przyjdzie, przecież wiesz.
- Taaak. – odpowiedział cicho, odwracając się, aby pooglądać inne przedmioty znajdujące się w pokoju. – Muszę się przyznać, że jestem pod głębokim wrażeniem tym… tym… ah brak mi słów by wyrazić to co czuję! Albusie chyba mnie wzrok myli… czy to jest…
- Tak to peleryna – niewidka – odpowiedział z uśmiechem – ale mam zamiar się jej pozbyć – dodał ku zdumieniu Flamela.
- P o z b y ć? Co ty wygadujesz?!
- Nie służy mi tak jak powinna, zresztą by stać się niewidzialnym potrzebuję tylko różdżki, nie potrzebne mi tanie rekwizyty.
- T a n i e?! Zaskakujesz mnie Albusie…
- Wiesz o co mi chodzi – machnął ręką i skierował się do wyjścia.- No myślę, że to wszystko co chciałem ci pokazać.
- Oczywiście, zrozumiałem już idę… na brodę Merlina czy to jest łuska smoka? TEGO smoka?! – Albus zachichotał pod nosem obserwując jego reakcję, która zabawnie mu się kojarzyła z reakcją dzieci w sklepie na widok zabawek.
- Tak, to jest łuska tego smoka, jak powiedziałeś… Ah nie używałem jej od dawna – na chwilę na jego twarzy pojawił się błogi uśmiech, a oczy zaszły mgłą, otrząsnął się jednak szybko i wyszedł z komnaty, a za nim Flamel.
- Tak więc – zaczął gdy zamykał przejście – zamierzam jeszcze na samej „mecie” umieścić to zwierciadło. Tak sobie wymyśliłem, że Kamień zdobędzie ten kto będzie tego chciał, a to pragnienie odbije się w lustrze, rozumiesz?
- Tak, ale nie uważasz, że właśnie tego chce ten… ktoś?
- Nie. Widzisz… tak mi się jakoś wydaje, że to będzie dość dobra przeszkoda dla naszego przyjaciela – uśmiechnął się tajemniczo i powrócił do biurka.
***
Od odwiedzin Nicolasa Flamela minęło kilka dni gdy jak zwykle siedząc za swoim biurkiem dyrektorskim ktoś zapukał do drzwi.
- Proszę! – zawołał podnosząc głowę znad gazety i zastanawiając się kto to mógł być. – Severusie! – wykrzyknął z uśmiechem na widok mężczyzny w czarnej szacie, który stał na progu. – Właśnie Ciebie chciałem widzieć, miałem za chwilę kogoś po ciebie posłać. Ale… coś się stało? – spytał na widok złośliwego uśmiechu i wściekłego błysku w czarnych oczach.
- Ah nic – odpowiedział z sarkazmem – jeśli nie licząc kolejnego wybryku słynnego Harry’ego Pottera. – przekręcił oczami.
- Severusie – powiedział łagodnie dyrektor – Przerabialiśmy już to, możesz w końcu to przełknąć i traktować go jak każdego innego ucznia?
- Jego się NIE da tak traktować. To mierny uczeń, arogancki jak jego ojciec, wyzywa się w łamaniu regulaminu, uwielbia błyszczeć, zwracać na siebie uwagę, jest złośliwy i źle wychowany…
- Dostrzegasz tylko to, co chcesz dostrzec, Severusie – rzekł Dumbledore, nie podnosząc głowy znad egzemplarza „Transmutacji Współczesnej” – Inni nauczyciele twierdzą, że to skromny, sympatyczny chłopak, a przy tym dość utalentowany. Ja osobiście uważam, że jest ujmujący – Odwrócił stronę czasopisma i dodał nie podnosząc głowy: - Miej oko na Quirrella, dobrze?
- Quirrella… co?
- Wiem, że sam dopilnowałeś tego aby nie czuł się tu mile widziany i nawet wiem dlaczego tak jest – powiedział spoglądając na niego znacząco, Snape jednak nie zareagował na te słowa – Chcę jednak abyś pilnował go Severusie. Podejrzewam, że zamierza on dostać się do Kamienia, bynajmniej nie w zacnych celach.
- Twierdzisz, że byłby do tego zdolny? Przecież to tchórzliwy… - nie dokończył jednak, ponieważ stwierdził, że to co zamierza powiedzieć nie zostanie przyjęte przez dyrektora przychylnie.
- Tak, twierdzę, że byłby do tego zdolny… nie z własnej woli oczywiście, został do tego, podejrzewam, zmuszony.
- Mam go śledzić?
- Śledzić, chodzić za nim, obserwować go, spać z nim… wszystko jedno. Chcę abyś dowiedział się czego on właściwie oczekuje.
- Czy ktoś jeszcze chce zdobyć Kamień? – spytał Snape.
- Nie zdobyć, ale są pewne osoby – uśmiechnął się do Severusa – które są na dobrym tropie aby dotrzeć do skarbu.
- I nie zamierzasz ich powstrzymać? – zdziwił się.
- Oh zapewniam cię, że oni nie mają żadnych niecnych zamiarów… A teraz gdybym mógł cię prosić. Bądź tak miły i przetransportuj zwierciadło Ain Eingarp do sali, która znajduje się za trzecim korytarzem na lewo od biblioteki, następnie skręcisz w jeszcze jeden zakręt obok zbroi, która strasznie skrzypi i ukryjesz je w pierwszej klasie na prawo. Zrozumiałeś?
- Tak, ale nie rozumiem jednego. Skoro mam je ukryć to dlaczego zostawiać je w klasie do której może wejść w każdej chwili uczeń?
- Mam w tym swój cel, a teraz jeśli byś mógł…- zaczął wskazując na ścianę, w której widniały drzwi wejściowe.
- Oczywiście – odrzekł Snape kierując się do niej.
***
Dumbledore właśnie wyszedł z tajemnej komnaty z małym pakunkiem pod pacha. Położył ją na stoliku, a sam usiadł przy biurku, wziął kartkę, zamoczył pióro w atramencie i napisał tylko:
„Twój ojciec pozostawił to pod moją opieką, zanim umarł. Już czas, by wróciła do Ciebie. Zrób z tego dobry użytek. Życzę ci bardzo wesołych świąt.”
Włożył liścik między fałdy peleryny, którą położył przed chwilą na stoliku, jednym ruchem różdżki zapakował prezent w świąteczny papier i przywiązał paczuszkę sowie, która już cierpliwie czekała na pakunek. Przywiązał jej paczkę do nóżki i powiedział:
- Zabierz ją do Harry’ego Pottera, do wieży Gryffindoru. To jego prezent świąteczny.
Zanim skończył sowa już wyleciała w noc aby wypełnić swe zadanie.
Istotnie, na drugi dzień miało być Boże Narodzenie. Za oknami śnieg i mróz nastrajał świątecznie, a ozdoby okolicznościowe w całym zamku jeszcze ten nastrój potęgowały.
Jak co roku zostały poczynione te same kroki na czas świąt – śpiewające kolendy zbroje, choinki w Wielkiej Sali, girlandy, jemioły, które były pretekstem do wyrażania swych uczuć i inne tego typu warunki już zostały spełnione.
Dumbledore, który nie zrobił w tym czasie szczególnych postępów jeśli chodzi odkrycie w jaki sposób Voldemort kieruje jego profesorem od Obrony Przed Czarną Magią miał przynajmniej nadzieję, że jego słowa „Zrób z tego dobry użytek” zostaną prawidłowo zrozumiane.
- Choć właściwie – powiedział na głos do pustego gabinetu, stojąc przy oknie i podziwiając nocne niebo, z którego teraz pruszył lekki śnieg – Jeśli Harry rzeczywiście jest podobny do Jamesa mogę być pewny, że moje słowa będą zinterpretowane bezbłędnie. – Dumbledore, który obserwował z daleka poczynania trójki przyjaciół wiedział, że chcą powstrzymać Snape’a („Zabawne, naprawdę zabawne!”) przed zdobyciem Kamienia, próbują również odgadnąć tajemnicę komnaty na 3 piętrze. Brakuje im tylko jednego elementu tej układanki – kim był Nicolas Flamel. A jeśli jego plan potoczy się tak jak sobie to wymyślił, pokaże dodatkowo Harremu działanie lustra. I z tymi optymistycznymi myślami skierował się do sypialni na spoczynek przechodząc przy okazji pod stroikiem z bombek i gałązkami świrku. „Wesołych Świąt Albusie” pomyślał jeszcze i zasnął
***
- Panie Filch dostałem wiadomość, że ktoś kręci się w bibliotece. Proszę to sprawdzić. – powiedział Dumbledore do zaspanego woźnego.
- O tej porze? Ktoś się kręci po zamku – wyglądał tak jakby właśnie ktoś mu powiedział, że wygrał weekend z Celestyną – znaną piosenkarką w czarodziejskim świecie, niezwykle piękną Celestyną. – Niezwłocznie idę to sprawdzić panie dyrektorze. Tak. Tak. Ah w końcu kogoś przyłapię. Hmm jaką karę by tu wymyśleć… Może łańcuchy? Choć te trochę zaniedbałem… Ah co tam coś wymyślę – i tak mrucząc do siebie opuścił gabinet dyrektora.
- Znakomicie! – powiedział Albus – Zaczekam jeszcze 10 minut a potem zobaczymy… może spotkam się z Harrym.
Po 10 minutach już kroczył ciemnym korytarzem sprawiając różdżką, że stał się całkowicie niewidzialny. Podążał do klasy, którą jakiś czas temu wskazał Severusowi na ukrycie zwierciadła. Dotarł wreszcie na miejsce i powoli uchylił drzwi. Wślizgnął się cicho do środka i wyczuwając, że nikogo po za nim tam nie ma czekał cierpliwie. Po kilku minutach usłyszał hałas na korytarzu, a po chwili drzwi się otworzyły i do klasy wszedł nie kto inny jak Harry, zapewne w pelerynie, pomyślał Dumbledore. Zaraz jak o tym pomyślał drzwi ponownie się otworzyły, ale tym razem na progu stała kotka pana Filcha. Ogarnęła wzrokiem pomieszczenie, po czym wyszła zostawiając dwie niewidzialne osoby same.
Tak jak przypuszczał, zafascynowanie Harry’ego zwierciadłem (odkrył je dopiero po dłuższej chwili po czym zdjął swój cudowny płaszcz) było ogromne. Dobrze myślał, że młody Potter zobaczy w odbiciu siebie i swoją rodzinę. Albusowi ciepło się na sercu zrobiło, że to czego oczekiwał się sprawdziło. Natychmiast nabrał szacunku do tego młodego czarodzieja. Siedzieli tak w ciszy dłuższą chwilę. W końcu Harry wstał, nakrył się ponownie peleryną i opuścił klasę - w drzwiach jeszcze raz zerkając na lustro. Dumbledore wyszedł kilka minut po nim z przeczuciem, że powinien tu wrócić jutro.
Na następny dzień nie czekał długo na Harry’ego, jednak tym razem, tak jak przypuszczał Albus, Potter nie był sam – towarzyszył mu jego przyjaciel – Ronald Weasley. W przeciwieństwie do Harry’ego młody rudzielec zobaczył tylko siebie w odbiciu, jako najlepszego ze wszystkich. „Oh Ronaldzie, nie sława jest najważniejsza, kiedyś się o tym przekonasz” pomyślał dyrektor jednak nadal stał cicho i obserwował chłopców.
Trzeciego dnia Dumbledore zrezygnował z niewidzialności. „I tak mnie nie zauważy – pomyślał – za bardzo jego myśli są pochłonięte tym co zobaczył w zwierciadle.”
Harry przyszedł nieco później niż zwykle, i tak jak podejrzewał Albus przebiegł niecałe dwa metry od profesora nawet go nie dostrzegając. W końcu Dumbledore odezwał się, po raz pierwszy odkąd znaleźli się sami w tej komnacie:
- A więc znowu tu wróciłeś Harry.
Cdn.
Komentarze:
Maria Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
A packet of envelopes <a href=" http://agrimeetings.com/contact-us/ ">2407 is 500 mg tetracycline na</a> "So long as the website is accessible and the plans and theplan information are displayed properly so a consumer can shopfor coverage and compare the plans, they will claim victory,"said Chris C1ondeluci, an employee benefits attorney at VenableLLP and a former staffer at the Senate Finance Committee whohelped draft the Affordable Care Act.
Thurman Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
Have you seen any good films recently? <a href=" http://www.djbrecycling.co.uk/weee-recycling/ ">levothyroxine buy online xy</a> "Changing attitudes is never easyâÂÂŚ It begins with often difficult conversations," said Navi Pillay, the high commissioner for human rights. "And that is what we want to do with this campaign. Free & Equal will inspire millions of conversations among people around the world and across the ideological spectrum."
Brooklyn Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
I'd like , please <a href=" http://lauralippman.net//bio/ ">purchase topiramate online wp</a> Four of the 10 members of the Association of Southeast AsianNations (ASEAN), including Vietnam and the Philippines but notIndonesia, have overlapping claims with China. Indonesia hasoffered to mediate but has in the past criticised China for notshowing more restraint over the disputes.
Efren Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
I'll send you a text <a href=" http://www.djbrecycling.co.uk/weee-recycling/ ">synthroid .075 mg iy</a> “I think from our perspective right now from what we’ve gathered, we’re concerned about the level of isolation,” said Faith Vos Winkel, assistant child advocate. “It’s never one thing. I think a theme that is beginning to emerge for us — how it plays out, what it ultimately looks like, I’m not sure — is that this was a very isolated kid.”
Myron Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
This is your employment contract <a href=" http://www.djbrecycling.co.uk/weee-recycling/ ">synthroid 200 mg tk</a> Brazilian antitrust watchdog Cade said on Friday it islooking into accusations that Google has unfairly used rivals'content, discouraged their advertisers and favored its ownproduct listings in search results.
David Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 05:43
Get a job <a href=" http://www.gleefulmusic.com/purchase/ ">mebendazole online ux</a> We have the correct economic policy – but we talk too much of gloom and not enough about hope. People understand the benefits cap and have an inkling that we might be making some progress on immigration, but they don't really know enough what the Conservative Party – or more importantly, the PM – stands for.
Jermaine Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Could you tell me my balance, please? <a href=" http://www.matrizdesenho.com.br/pt/matriz#sunlight ">lasix 240 mg</a> Fonterra, the world's largest dairy exporter, has come underfire at home and abroad for dragging its feet in saying it soldwhey protein products that contained a bacteria which can causebotulism, a potentially fatal food poisoning.
Mathew Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
I support Manchester United <a href=" http://adgokc.com/our-work#specimens ">flagyl tablets</a> In the final conversation played in court, after the male caller complains that Mr Viramontes was being turned into a "monster", the defendant said: "I don't know what I did, I was high. I did some stupid stuff. I probably hit her once, took her stuff, that's it."
Lonnie Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Free medical insurance <a href=" http://adgokc.com/our-work#death ">bula do flagyl nistatina</a> The official Xinhua news agency said flights would initially connect with Chengdu, the provincial capital, otherwise a two-day bus trip away. Flights to cities including Shanghai, Guangzhou and Chongqing will begin at a later date.
Snoopy Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Yes, I play the guitar <a href=" http://bbgrocerymeatdeli.com/web-specials/#switch ">doxycycline order</a> "I want to make it very clear that we share the desire of the Chinese authorities to root out corruption wherever it exists. We will continue to work together with the [Chinese Ministry of Public Security] and we will take all necessary actions required as this investigation progresses."
Elbert Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Can I use your phone? <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/#balcony ">imovane 7.5 mg overdose</a> Bezos, hailed by many as technology visionary, called his acquisition a personal endeavor and reassured employees and readers of the 135-year-old newspaper he will preserve its journalistic tradition, while driving innovation.
James Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Insert your card <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/#diploma ">imovane 7.5 mg flashback</a> "The Fed, now more than ever, is the linchpin going forward of financial regulation, and so I want someone who has laid down some real markers that 'we take a skeptical eye toward activities in finance,'" says Josh Bivens, research and policy director at the Economic Policy Institute, a left-leaning think tank.
Brody Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Where do you study? <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/#highly ">7.5 imovane</a> But there was "no imminent need" to force-feed any prisoners on Tuesday, Hayhoe said. "However, we do have inmates who have been on hunger strike for 44 days consecutively. So that could change rather quickly," she added.
Franklyn Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
I'd like to cancel a cheque <a href=" http://cainawning.com/residential/#beauty ">trazodone hcl 50 mg</a> Another reason that the ratings agencies have become so tied into our financial system was the Fed’s embrace of “internal ratings in the late 1990s. Large banks would have little internal ratings agencies calculating the risks they faced and could hold capital accordingly. This system of “internal-based ratings” could be supplemented via the independent ratings agencies’ own measurements.
Michael Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Who would I report to? <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/#captive ">imovane 7.5 effets secondaires</a> "We think this is an important issue for Canadians. We'llcontinue to work to make sure they understand the consequencesof current government rules, which give an unfair advantage tolarge foreign players," Rogers spokeswoman Terrie Tweddle said.
Lonny Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:01
Would you like a receipt? <a href=" http://www.cleansingwithfood.com/store/#chosen ">methotrexate usp</a> * Australia's Nine Entertainment, owned by two U.S. hedgefunds, is looking to raise up to A$1.2 billion ($1.1 billion) inan initial public offering before the end of the year, anewspaper reported on Wednesday.
Bryant Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:02
I'll text you later <a href=" http://www.e-studio.ch/services/sites-internet ">fatal bred prescription retinol cream canada juvenile cognomen</a> Telling people you’re an only child, especially when making new friends at university, gets mixed reactions. Sibling haters – easy to identify – coo enviously; imagining how peaceful their own childhood could have been.
Peter Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:02
Do you know the address? <a href=" http://www.findagroomer.com/pet-owner-help.htm ">rib alli 60 mg. capsulas duras orlistat devote</a> Mozilla is betting on attracting users based in part on the phone's low prices, comparable to those of a feature phone, while telling developers that building apps will be like building a Web site because the operating system embraces HTML5 and CSS3.
Stacy Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:02
Who would I report to? <a href=" http://www.painttheparks.com/quest/ ">poem service proscar rx cheerful</a> The group of 30 does not include unsigned restricted free agent Derek Stepan. There have been no developments in the negotiations since GM Glen Sather took aim at Stepan's agent on Monday in an MSG interview for holding up the process.
Calvin Piątek, 21 Sierpnia, 2015, 06:02
I can't get a signal <a href=" http://www.painttheparks.com/quest/ ">stronghold recorder proscar rose law firm curse</a> But the Lakers will still make their best pitch, which starts with having a $30 million advantage over the Rockets and every other team that will begin recruiting Howard late Sunday night. He canâÂÂt sign with anyone until July 10, but can come to a verbal agreement once recruiting starts.
Związek Krytyków ...!
Nadszedł więc czas na małe podsumowanie:
(średnio jedna na miesiąc... w przybliżeniu
)