Startuj z namiNapisz do nasDodaj do ulubionych
   
 

"Pamiętnik Elizabeth Lestrange"
Pamiętnikiem opiekuje się Arya

[ Powrót ]

Piątek, 05 Listopada, 2010, 18:43

Wprowadzenie na "salony"

Cóż przepraszam, że nie było mnie tak długo, ale panna Beth chyba się na mnie pogniewała bo nie miałam na TO opowiadanie W OGÓLE weny oprócz ledwie zalążków pomysłu. Kiedy wreszcie mnie dopadła, długi czas upłynął no i… To teraz przejdźmy dalej:
Ok., więc mogliście się nie pokapować w ostatnim rozdziale więc piszę to teraz. Część z Łapą jest pisana około dwa lata po ucieczce Elizabeth z Hogwartu – jej dziecko ma rok i może dwa miesiące więc możecie sobie wyliczyć… Harry się jeszcze nie narodził. Obliczałam to wcześniej i nie jest tak dokładne, ale wydaje mi się, że Lily i James mieli dziecko właśnie dwa lata po ukończeniu siódmej klasy. Gdybym nie policzyła dokładnie, to nic… Ta historia nie musi być idealnie dokładna. Dalej jest opisane jedenaście lat później czyli jest to rok jedenastych urodzin Harry’ego i odrodzenia Voldemorta i nie jest w nim już nic wspomniane o teraźniejszości Elizabeth, oprócz tego, że udaje się na cmentarz znalazłszy jakiś tajemniczy nagrobek ;). To też streszczenie dla tych co nie czytali. PS: (Do Syrci): Nawet nie wiesz jak mi było żal, że nie mogłam w ostatniej notce opisać części z Syriuszem jako psem! Uwielbiam to, ale Elizabeth nie chciała mi pozwolić. Może jeszcze przyjdzie na to czas? Jestem pewna. Ona też to lubi, ale jednocześnie kocha się ze mną dręczyć, dlatego też nie miałam weny chyba przez… ho, ho… sporo czasu… nim nie napisałam tego, no i dręczy się ze mną, abym jeszcze nie pisała części z psem. Nie bójcie się nie jestem świrnięta! Każdy kto pisze opowiadanie z jakąś ważną dla niego i załóżmy stworzoną tylko przez niego postacią doskonale mnie zrozumie ;P. Ach, no i jeszcze : podobnie jak w poprzednim rozdziale * * * jest kontynuacją tego samego zdarzenia, a czcionką pogrubioną odznaczone są fragmenty, które później wydarzyły się w życiu Elizabeth. Jeszcze raz przepraszam za to jak długo czekaliście.


Przyszłość

Była cisza. Lekki mrok pokrywał powierzchnię cmentarza szarawą mgłą otulając zgubione nagrobki, tych, których już nie było. Wśród grobów kroczył wielki czarny pies o kudłatym futrze, spuszczonych po sobie uszach i ogonie. Szedł tak jakby wiedział dokładnie, gdzie powinien iść – każdy jego krok coraz bardziej zbliżał go do celu, aż wreszcie przystanął przy niewielkim, wąskim marmurowym nagrobku i zapatrzył się na niego po czym spuścił łeb. Postronny obserwator mógłby pomyśleć, że to zagubiony, samotny pies wyruszył na grób właściciela, ktoś kto jednak znałby historię mężczyzny przemienionego w psa, bo tym był w istocie, mógłby poczuć jedynie żal.
-Syriusz…
Cichy szept sprawił, że uniósł do góry swój wielki kudłaty łeb. W mroku wyłoniła się wysoka czarnowłosa dziewczyna ubrana w ciche ciemne kolory zlewające się z ponurym krajobrazem cmentarza. Pies ruszył w jej stronę powolnym krokiem, ze spuszczonym łbem, a ona wyciągnęła ręce w jego stronę opatulając go mocno swoimi ramionami.




W połowie lipca – po ucieczce z Hogwartu



Mahoniowe meble tonęły w mroku rozjaśnionego jedynie drgającym już blaskiem dogasającego już ognia z kominka. Mansardowe okna przysłonięte były jasnymi falującymi na wietrze dobiegającym z uchylonych okiennic, firankami i przeżartymi na w pół przez mole zasłonami w odcieniu prawdopodobnie ciemnej śliwki, którym to wydawał się przy tym oświetleniu.
Na grubym kilkucentymetrowym dywanie zalegała gruba warstwa brudu, tylko w niektórych miejscach, niepokojących odstępach jaśniały między kurzem świeżo wygniecione ślady stóp prowadzące prosto do wielkiego skórzanego fotela, na wpół oświetlonego ogniem, a na w pół zakrytego w cieniu. Na jego środku siedziała niezwykle szczupła osoba w porozciąganych nasuniętych na ciało dresach. Jej ciemne jedwabiste pukle falowały na zimnym, zbyt zimnym jak na lipcowy wietrze, a ciało pokryte było gęsia skórką, pod cieniutkim bawełnianym ubraniem.
-Elizabeth…- ochrypłemu, zmęczonemu głosowi towarzyszył odgłos ciężkich kroków. W ciemnościach wypatrzyła twarz mężczyzny, który stanął w progu drzwi, co było niemal niemożliwe w takim oświetleniu – twarz bladą z kilkoma bliznami, okaloną ciemnymi postrzępionymi włosami.
-Czego ode mnie chcesz? Powiedziałam wyraźnie, że masz się stąd wynosić.
Westchnął z sykiem przysiadając na samej krawędzi krzesła naprzeciwko niej i z hukiem odstawił na blat do polowy pełną szklankę, a ona prawie natychmiast poczuła od niego silny zapach ognistej whisky.
-Wynosisz się rano.- powiedziała chłodno.
Jej spojrzenie prześlizgnęło się po ubrudzonych szatach brata i beznamiętnym wyrazie jego twarzy. Na jedną sekundę ciemne jak noc oczy zabłysnęły niespożytą ciekawością, jednak już chwilę później szybkim krokiem szła w stronę barku ich rodzinnej i opuszczonej rezydencji dziadków. Błyskawicznie otworzyła eleganckie drzwiczki i aż sapnęła z satysfakcji dostrzegając ponad stuletnią ognistą.
-Powiedz mi co cię tak ugryzło w dupę, braciszku… Czyżby to twoja kochana żonka? – z trzaskiem odstawiła na stół wielką szklaną butlę, jednym niecierpliwym ruchem ręki przywołując dwie chroboczące szklanki, do których za pomocą magii nalała bursztynowego płynu.
Zawsze we wszystkim miała jakiś swój interes. Tak i teraz jej czarne oczy zmrużyły się przenikliwie spoglądając na brata, a odurzenie alkoholem zupełnie wyleciało z jej głowy. Nalała następną szklaneczkę pociągając z niej wręcz skromny, mały łyk właściwie ledwo co zamoczywszy w trunku wargi, podczas, gdy Rabastan wlał w siebie ciurkiem drugą pełną szklankę i już nalewał następną.
-Wszyscy na każdym kroku wytykacie mi wszystko… Jestem jakąś cholerną czarną owcą tej przeklętej rodziny, a i jeszcze teraz… - zapatrzył się w ciemność pokoju pijąc trzecią porcję whisky wciąż tak samo łapczywie jak pierwszą i drugą.
Jej brwi wygięły się lekko, ironicznie, czarne oczy błysnęły szyderczo, usta wykrzywiły się w lekkim grymasie. Oczywista, że trzeba pomagać braciszkowi! Oczywista...
Posępny, pogardliwy uśmiech już całkiem otwarcie rozbrzmiał na jej twarzy, jednak po piątej obfitej szklaneczce (musiała przynieść drugą butelkę) brat już tego nie dostrzegał. Postanowiła czekać…
-Dostałem zadanie od Voldemorta… - powiedział nagle, gdy już chciała odejść od niego znudzona parogodzinnym czekaniem. – Mam wraz z tobą zabić Albusa Dumbledore’a.
Elizabeth zamarła w miejscu, nie zdolna do tego by opaść na swoje krzesło. Stała tak, a krwisty rumieniec wybuchł na jej policzkach, a jej twardy wzrok, nieprzenikniony jak nigdy przewiercał zakamarki posępnego salonu.

* * *

Zwykle była blada jak śnieg. Rozchylona główka białego tulipana, niemal niemożliwego w swym istnieniu. Teraz niezdrowe rumieńce, które wybuchły na jej policzkach zaniepokoiły go. Burza jej przypominających kaszmir włosów była potargana, a w nich zanurzoną miała jedną dłoń, której łokciem podpierała się o krawędź blatu jednocześnie drugą co chwila przystawiając do ust, wypełnioną do połowy ognistym płynem szklankę. Po za nimi w barze było cicho i pusto. Opustoszałe miejsca przy gołych stołach pozbawione były swych stałych bywalców, korytarz prowadzący na pokątną był cichy, zwykle tak wiecznie zapchany przez wędrowców i wreszcie nieobecność barmana skrytego na zapleczu. To wszystko tylko przypominało i wskazywało na ich słabe i bezradne przeciwko terrorowi Voldemorta ministerstwo. I dziwne też, że w barze, który był jak najbardziej ceniony przez „zwykłych” ludzi, barze, w którym często pojawiali się członkowie zakonu feniksa i ministerstwa, na szczycie barowego stołka siedzi sobie najspokojniej w świecie śmierciożerca i usiłuje się zalać do nieprzytomności.
Kącik ust lekko mu zadrgał, gdy powolnym ruchem odsunął z przeciągłym zgrzytem drewniane krzesło, na którym siedział, nie zwracając tym w ogóle jej uwagi. Ruszył w jej stronę z oczami ciemnymi, jaśniejącymi tylko lekkim blaskiem nadziei i cierpliwości.
Jedna jej wypowiedź wstrząsnęła nim dogłębnie. Znad do połowy wychylonej szklaneczki może już szóstej, ognistej whisky powiedziała cicho, wyraźnie zapatrzona w dal przybrudzonych ścian, jakby cały czas doskonale zdawała sobie sprawę z jego obecności:
-Za jakie grzechy się ze mną zadajesz, Diggory?
Oparła głowę od drewniany filar stojący tuż przy jej stołku i utkwiła zamglony wzrok w pełen tajemniczych trunków półki.
-Jakaś dobra cecha się w tobie odezwała, Lestrange? – odpowiedział jej pytaniem na pytanie, biorąc ją mocno swymi nieprzystosowanymi do noszenia ciężarów bladymi dłońmi za pas i podźwigając do góry. Była nieźle pijana, ledwo co trzymała się na nogach, ale i tak próbowała się bronić. Gdy już poddała mu się całkowicie z jej dłońmi, które przewiesił sobie za szyję, uśmiechnęła się nagle słodko, okrutnie, pogardliwie, wyższa od niego prawie o pół głowy.
-Podobam ci się, Diggory. – wyraz cichej satysfakcji i obrzydzenia pojawił się na jej twarzy nim ta twarz nie odpłynęła uśpiona pijaczą sennością.
-Być może Beth, być może… - mruknął jeszcze w stronę śpiącej za pomocą łatwego zaklęcia pomagając sobie ją nieść i teleportował się wraz z nią w miejscu. Barman na odgłos głośnego trzasku towarzyszącego przy teleportowaniu nawet nie wyszedł ze swego zaplecza…

* * *
-Jasny gwint…
Żargon, który wyleciał z jej ust był cichy, brutalny, ale pełen wykwintności w nawet najgorszych słowach – arystokratyczne rysy lekko obrzękły, ale arystokratyczna duma i maniera pozostały nienaruszone.
Rozwarła opuchnięte powieki na milimetr opuszczając je zaraz, gdy ugodził ją blask jasnego światła padającego na nią z zewnątrz. Głowa upiornie bolała, tak jakby cały świat pękał z każdym jej wyrzucanym z siebie słowem. Słabo pamiętała wczorajszy wieczór… rozmowa z bratem… chyba, chyba piąta szklaneczka trunku… no w każdym razie przestała je po pewnym czasie liczyć… i zaraz, zaraz… Diggory!
Poderwała się z miejsca, w którym leżała tak gwałtownie, że wszystko w jej głowie huknęło okropnym bólem. Jęknęła mimowolnie rozwierając przypominające dwa czarne paciorki oczy, po czym rozejrzała się po pomieszczeniu. Mały, zadbany pokój na poddaszu. Jakiś tapczan, biurko, skrzynia, fotel na którym leżała… Ale gdzie był Diggory? Była pewna, że jej wizyta w tym nieznanym miejscu wiąże się z jego wczorajszą nadopiekuńczością.
-Dzień dobry, Elizabeth! – zawołał nagle pojawiając się w progu pokoju niedbale oparty o framugę drzwi. Zajęczała przyciskając białe jak u trupa ręce do twarzy.
-Ciszej, do …!
-Cieszę się, że mnie mile witasz. – powiedział już ciszej, przerywając jej z delikatnym uśmiechem. Ten irytujący facet… Niższy od niej, co było zupełnie w jej mniemaniu nie męskie, pozbawiony jakiejkolwiek muskulatury, z ciemnymi włosami, które przechodziły pasemka od słońca. I te jego oczy, brzydkie, bursztynowe jak u kota. Wzdrygnęła się. Przysiadł na łóżku naprzeciwko niej i zagapił się na nią nieodgadnionym wzrokiem. – Bo widzisz, droga Elizabeth… nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć ze złej drogi na ścieżkę dobra. Albo raczej nie jest to za późno w twoim przypadku.
Zaraz, zaraz… Zmarszczyła czarne kocie brwi. Zdawało jej się, że już gdzieś słyszała te słowa, nim doleciał do niej ich sens. Co on gada?! Przecież ona nie ma najmniejszego zamiaru się w żaden sposób z nim bliżej zapoznawać!! Ach, zaraz. Przecież to mówiła, kiedyś Mary! Wzdrygnęła się odruchowo, wyrzucając z mózgu myśl o jedynej i najlepszej przyjaciółce.
-Mam użyć veritaserum, Imperio czy jakiegokolwiek zaklęcia lub eliksiru obezwładniającego twoją jaźń czy też zgodzisz się z nami współpracować?
Ona miałaby z nim współpracować? Parsknęła pełnym boleści śmiechem. Pomacała kieszeń szaty, i… gdzie była jej różdżka? Dostrzegł jej trwożliwy ruch i uśmiechnął się. Miał przewagę.
-W każdej chwili mogę wezwać Czarnego Pana, aby po mnie przybył! - krzyknęła na niego nie rozumiejąc jego intencji.
-Doskonale wiem, że nie masz mrocznego znaku i… - jej kark przeszły dreszcze. – Miło cię witać w naszym gronie, Elizabeth…

* * *

Szczęknęły otwierane drzwi i przed nimi roztoczył się liżący wycieraczkę u ich stóp ciepły, magiczny półmrok. Arthur kurtuazyjnym ruchem ręki, z nieodgadnionym uśmiechem na ustach i jeszcze bardziej nieodgadnionymi oczami przepuścił ją przed siebie, także to ona – członkini śmierciożerców, osoba przynależąca do szlachetnego i „wyznającego” Czarnego Pana, rodu Lestrangów postawiła pierwszy krok w kwaterze, która jak się domyślała należała do zakonu feniksa. Krótki uśmiech ściął jej wargi, zaraz zamknęły się za Diggory’m drzwi i poczuła jego obecność tuż przy sobie – słodki zapach, szczypta mięty, oddech owiewający jej nagi mlecznobiały kark, i już mężczyzna ją wyprzedził wołając nie kogo innego jak… dziewczynę Pottera i całą tą hałastrę. Elizabeth była nastawiona bardzo negatywnie do tego spotkania, prawdę mówiąc nie miała tu zamiaru w ogóle przyjść, ale brak możliwości ucieczki, tajemniczość tego drobnego chłopca, którą JĄ śmiał porwać, w końcu ugruntowały w jej głowie plan. Przecież ci idioci zamierzali dopuścić ją do zakonu… a więc, gdy wypuszczą ją na wolność będzie mogła powiedzieć wszystko Czarnemu Panu. Właśnie tak.
Najbardziej jednak irytującą rzeczą w tym wszystkim, rzeczą, która irytowała ją mimo świetnego planu, który sobie obmyśliła, który przysporzyłby jej awans do rangi „wyższych” stanowiskiem śmierciożerców i mroczny znak, było to, że nie mogła nawet powiedzieć, że ktokolwiek będzie jej szukać. Po ucieczce z Hogwartu i ataku na gabinet Dumbledore, Rudolf obraził się na nią twierdząc, że za bardzo rzuca się w oczy, Bellatriks natomiast… cóż być może mogłaby liczyć na „wsparcie” z jej strony, jednakże po tym jak zaczęła opuszczać spotkania śmierciożerców, sprawa z nią stała się jasna – nie pomoże jej, mimo tego, że Elizabeth wcale nie chciała tej jej pomocy. Co do Rabastana to… jej wargi wygiął krótki, jadowity uśmieszek, będzie zapijał się przez następne tygodnie, i nawet nie przyszła jej do głowy myśl, że ona przecież robi i robiła dokładnie to samo, z jakiegoś niewiadomego dla niej samej powodu.
Ale już wszystkie jej myśli urwały się wraz z nadejściem głosów – męski śmiech, jasny sopran kobiety… i już po chwili w drzwiach prowadzących do dalszych części domu, ukazały się dwie znienawidzone sylwetki. Rudowłosej kobiety o twarzy obsypanej piegami, i mężczyzny – okularnika o ciemnych rozczochranych włosach. I kiedy Elizabeth z pogardą wydęła wargi, nawet nie przypuszczała, że najgorsze dopiero przed nią – bowiem za plecami Pottera i tej jego szlamy, odezwał się nierówny stukot, a po chwili świdrujące oko Szalonookiego Moody’ego spoczęło na czarnowłosej ku jej zakłopotaniu sprawiając, że oblała się purpurą na policzkach.
-Witam, witam… - mruknął z uśmieszkiem Moody.- Zaprowadź ją do mojego gabinetu, Arthurze. Bardzo dobrze się spisałeś.
-Ale czy tak od razu… - zaciął się chłopak spoglądając na mężczyznę jakoś dziwnie, jednak Elizabeth nie zajęła temu uwagi większej niż zajęła myślami o zeszłorocznym śniegu.
-Tak. Panna Elizabeth nadaje się od razu. – uciął starzec uśmiechając się posępnie.
Lestrange wyrwała się, kiedy Diggory delikatnie położył dłonie na jej ramionach. Spojrzała na Moody’ego oczami zmrużonymi jak u jaszczurki, w sposób, który każdemu, tylko nie szalonemu starcu zmroziłby kręgosłup, poczym splunęła siarczyście pod jego stopy, co jednak w mężczyźnie wywołało tylko cichy, pogardliwy śmiech. Diggory poprowadził ją, stukając różdżką w jej plecy, a z oddali dobiegły ją jeszcze odgłosy przyjaznych, zwykłych rozmów między szlamą, zdrajcą krwi i szalonookim.
-Eliza… - chłopak otworzył przed nią drzwi do niewielkiego prawie pustego, jeśli nie licząc jednego drewnianego krzesła pokoju. Przysiadła na tym krześle sztywno, z całą godnością na jaką było ją stać, z miną pełną dumy, głową wzniesioną jak u królewskich cór. Zapatrzona pustymi oczami w ścianę, nie dostrzegła jak na twarzy chłopaka miotały się różne uczucia, jak jego pięści zaciskały się w bezsilności, jak oczy odprowadzały ją spojrzeniem. – Przepraszam.
To jedno słowo zwróciło jej uwagę na niego. Spojrzała na niego dumnymi, pełnymi godności oczami, po czym przez jej twarz przebiegł jakiś szaleńczy i szyderczy skurcz. Zaraz czekały ją przesłuchania, a z tym związane tortury. Pogardliwy uśmiech wykrzywił jej wargi.
-Za co? Przecież wprowadziłeś mnie na salony.

Komentarze:


Nevaeh
Niedziela, 05 Października, 2014, 19:53

An envelope <a href=" http://www.euniceproductions.com/pixelmaniacs/ ">male buy cheap dapoxetine shawl verse</a> "For many Democrats the latest revelations about Anthony Weiner are more of the same, only more so," said Lee Miringoff, director of The Marist College Institute for Public Opinion, in a memo accompanying the poll results. "Weiner has lost his lead and his negatives are at an all-time high."

 


Kaylee
Niedziela, 05 Października, 2014, 23:29

I hate shopping <a href=" http://www.inatownthissize.com/order-coursework/ ">paid essay writing sites</a> Unfortunately the fire drill analogy looks too complacent once we shift attention from the U.S. and Europe to the emerging markets, where currencies, equities and bonds have all been collapsing, along with consumer and business confidence, since Bernanke first spoke. Perhaps, then, the financial alarms of the past two months really did warn of danger, not in the U.S. or Europe but in emerging markets and specifically in China.

 


Kaylee
Niedziela, 05 Października, 2014, 23:29

I hate shopping <a href=" http://www.inatownthissize.com/order-coursework/ ">paid essay writing sites</a> Unfortunately the fire drill analogy looks too complacent once we shift attention from the U.S. and Europe to the emerging markets, where currencies, equities and bonds have all been collapsing, along with consumer and business confidence, since Bernanke first spoke. Perhaps, then, the financial alarms of the past two months really did warn of danger, not in the U.S. or Europe but in emerging markets and specifically in China.

 


John
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

Very interesting tale <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">writers of dissertation proposals</a> Encouraging signs of growth in the global economy, however,gave the U.S. currency support and kept declines in U.S. andEuropean equities in check. But the better-than-expected pick-upin the U.S. service sector pushed bond yields to near two-yearhighs.

 


John
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

Very interesting tale <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">writers of dissertation proposals</a> Encouraging signs of growth in the global economy, however,gave the U.S. currency support and kept declines in U.S. andEuropean equities in check. But the better-than-expected pick-upin the U.S. service sector pushed bond yields to near two-yearhighs.

 


Eli
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

It's OK <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">research paper writing help</a> But at least two of those helicopters have come under fire from separatists, say Pakistani officials. The Pakistani military has been trying to suppress an uprising in the vast, arid province for years by separatists who want their own state for the Baluch people.

 


Eli
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

It's OK <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">research paper writing help</a> But at least two of those helicopters have come under fire from separatists, say Pakistani officials. The Pakistani military has been trying to suppress an uprising in the vast, arid province for years by separatists who want their own state for the Baluch people.

 


Ava
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

I've got a full-time job <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">dissertation writing help uk</a> On which subject, all this conversation is eating into my golf time with Rocca. &ldquo;What do you want from this?&rdquo; he asks, as every good professional should. Help, is the short answer. Without dwelling on the shortcomings of my game, the simple fact is, no aspect of it is fit for purpose. My driving somehow manages to be wild but weak. Long irons I rarely use when sober unless the ball needs scuttling out from beneath a tree. Any duffer can manage irons six to nine, but my chipping is hopeless. Sometimes it goes left, sometimes right, usually wrong. If not, there is always putting, the ultimate humiliation. To put it another way, Costantino, I am not much good. I would like to be better, but inexplicably I enjoy my golf and am not looking for the sort of teacher who will show me a drawing board and send me back to it. A simple tip to transform my game, that&rsquo;s all I want.

 


Ava
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

I've got a full-time job <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">dissertation writing help uk</a> On which subject, all this conversation is eating into my golf time with Rocca. &ldquo;What do you want from this?&rdquo; he asks, as every good professional should. Help, is the short answer. Without dwelling on the shortcomings of my game, the simple fact is, no aspect of it is fit for purpose. My driving somehow manages to be wild but weak. Long irons I rarely use when sober unless the ball needs scuttling out from beneath a tree. Any duffer can manage irons six to nine, but my chipping is hopeless. Sometimes it goes left, sometimes right, usually wrong. If not, there is always putting, the ultimate humiliation. To put it another way, Costantino, I am not much good. I would like to be better, but inexplicably I enjoy my golf and am not looking for the sort of teacher who will show me a drawing board and send me back to it. A simple tip to transform my game, that&rsquo;s all I want.

 


Gabriel
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

Will I have to work on Saturdays? <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">how to write essay papers</a> Verges went on to become a high-flying lawyer, making headlines around the world thanks to a client list that includes some of the most infamous names of modern times: Nazi war criminal Klaus Barbie, Venezuelan revolutionary Carlos the Jackal, former Iraqi deputy prime minister Tariq Aziz and ex-Yugoslav leader Slobodan Milosevic.

 


Gabriel
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

Will I have to work on Saturdays? <a href=" http://framedintatnuck.com/write-me-a-book-review/ ">how to write essay papers</a> Verges went on to become a high-flying lawyer, making headlines around the world thanks to a client list that includes some of the most infamous names of modern times: Nazi war criminal Klaus Barbie, Venezuelan revolutionary Carlos the Jackal, former Iraqi deputy prime minister Tariq Aziz and ex-Yugoslav leader Slobodan Milosevic.

 


Joshua
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

We'd like to invite you for an interview <a href=" http://www.inatownthissize.com/order-coursework/ ">letter of assignment</a> BEIJING/HONG KONG - China reiterated its opposition on Thursday to a European Union plan to limit airline carbon dioxide emissions and called for talks to resolve the issue a day after its major airlines refused to pay any carbon costs under the new law.

 


Joshua
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 05:57

We'd like to invite you for an interview <a href=" http://www.inatownthissize.com/order-coursework/ ">letter of assignment</a> BEIJING/HONG KONG - China reiterated its opposition on Thursday to a European Union plan to limit airline carbon dioxide emissions and called for talks to resolve the issue a day after its major airlines refused to pay any carbon costs under the new law.

 


Aidan
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

I'd like to send this to <a href=" http://usersolutions.com/privacy-policy/ ">abbey price of lasix reasoning</a> “It’s not what you want – you want to play well going into the break,” Girardi said. “(Saturday) we didn’t score any runs. Today, we didn’t play good defense behind our ace. That’s disappointing, but you’re going to have those games and you have to move on.” 

 


Aidan
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

I'd like to send this to <a href=" http://usersolutions.com/privacy-policy/ ">abbey price of lasix reasoning</a> “It’s not what you want – you want to play well going into the break,” Girardi said. “(Saturday) we didn’t score any runs. Today, we didn’t play good defense behind our ace. That’s disappointing, but you’re going to have those games and you have to move on.” 

 


Camila
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

Until August <a href=" http://www.painttheparks.com/quest/ ">precision proscar active ingredients balloon look</a> International Council of Shopping Centers Chief Economist Michael Niemira said consumers had started their back-to-school shopping later this year than in 2012. That may mean a lot of goods remain unsold at the end of the season, he added.

 


Camila
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

Until August <a href=" http://www.painttheparks.com/quest/ ">precision proscar active ingredients balloon look</a> International Council of Shopping Centers Chief Economist Michael Niemira said consumers had started their back-to-school shopping later this year than in 2012. That may mean a lot of goods remain unsold at the end of the season, he added.

 


Destiny
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

No, I'm not particularly sporty <a href=" http://www.rjackbalthazar.com/about-us.html ">veneering unkind betamethasone valerate cream 0.1 contemporary</a> Cincinnati police officer Dawn Keating was one of the first to track gangs on social media. In 2007, she began tracking a gang calling itself the Taliband that had a heavy presence on the now virtually forgotten MySpace. The gang posted photos of members, rap songs, its colors and signs. The posts helped Keating gather intel about the members and their connections. The online surveillance eventually led to 5,000 pieces of evidence and 90 indictments of gang members, she says.

 


Destiny
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

No, I'm not particularly sporty <a href=" http://www.rjackbalthazar.com/about-us.html ">veneering unkind betamethasone valerate cream 0.1 contemporary</a> Cincinnati police officer Dawn Keating was one of the first to track gangs on social media. In 2007, she began tracking a gang calling itself the Taliband that had a heavy presence on the now virtually forgotten MySpace. The gang posted photos of members, rap songs, its colors and signs. The posts helped Keating gather intel about the members and their connections. The online surveillance eventually led to 5,000 pieces of evidence and 90 indictments of gang members, she says.

 


Maria
Poniedziałek, 06 Października, 2014, 08:14

Incorrect PIN <a href=" http://www.myglobalbordeaux.com/tag/bordeaux/ ">hope purchase premarin online lock vengeance</a> * On Saturday it was announced that John Henry, the owner ofthe Boston Red Sox, would purchase the Boston Globe from the NewYork Times Co for $70 million in cash in a deal to closein a month or two. The sale continues a recent trend in thestruggling newspaper industry: newspapers being returned tolocal owners, often at bargain-basement prices. ()

« 1 103 104 105 106 107 108 109 »

Twój komentarz:
Nick: E-mail lub strona www:  

| Script by Alex

 





  
Kolonie Harry Potter:
Kolonie Travelkids
  
Konkursy-archiwum

  

ŻONGLER
KSIĘGA HOGWARTU

Nasza strona JK Rowling
Nowości na stronie JKR!

Związek Krytyków ...!
Pamiętnik Miesiąca!
Konkurs ZKP

PAMIĘTNIKI : KANON


Albus Severus Potter
Nowa Księga Huncwotów
Lily i James Potter
Nowa Księga Huncwotów
Pamiętnik W. Kruma!
Pamiętnik R. Lupina!
Pamiętnik N. Tonks!
Elizabeth Rosemond

Pamiętnik Bellatrix Black
Pamiętnik Freda i Georga
Pamiętnik Hannah Abbott
Pamiętnik Harrego!
James Potter Junior!
Pamiętnik Lily Potter!
Pamiętnik Voldemorta
Pamiętnik Malfoy'a!
Lucius Malfoy
Pamiętnik Luny!
Pamiętnik Padmy Patil
Pamiętnik Petunii Ewans!
Pamiętnik Hagrida!
Pamiętnik Romildy Vane
Syriusz Black'a!
Pamiętnik Toma Riddle'a
Pamiętnik Lavender

PAMIĘTNIKI : FIKCJA

Aurora Silverstone
Mary Ann Lupin!
Elizabeth Lastrange
Nowa Julia Darkness!

Joanne Carter (Black)
Pamiętnik Laury Diggory
Pamiętnik Marty Pears
Madeleine Halliwell
Roxanne Weasley
Pamiętnik Wiktorii Fynn
Pamiętnik Dorcas Burska
Natasha Potter
Pamiętnik Jasminy!

INKUBATOR
Alicja Spinnet!
Pamiętnik J. Pottera
Cedrik Diggory
Pamiętnik Sarah Potter
Valerie & Charlotte
Pamiętnik Leiry Sanford
Neville Longbottom
Pamiętnik Fleur
Pamiętnik Cho
Pamiętnik Rona!

Pamiętniki do przejęcia

Pamiętniki archiwalne

  

CIEKAWE DZIAŁY
(Niektóre do przejęcia!)
>>Księgi Magii<<
Bestiarium HP!
Biografie HP!
Madame Malkin
W.E.S.Z.
Wmigurok
OPCM
Artykuły o HP
Chatka Hagrida!
Plotki z kuchni Hogwartu
Lekcje transmutacji
Lekcje: eliksiry
Kącik Cedrica
Nasze Gadżety
Poznaj sw�j HOROSKOP!
Zakon Feniksa


  
Co sądzisz o o zakończeniu sagi?
Rewelacyjne, jestem zachwycony/a!
Dobre, ale bez zachwytu
Średnie, mogłoby być lepsze
Kiepskie, bez wyrazu
Beznadziejne- nie dało się czytać!
  

 
© General Informatics - Wszystkie prawa zastrzeżone
linki