Startuj z nami • Napisz do nas • Dodaj do ulubionych
   
 

"Pamiętnik Elizabeth Lestrange"
Pamiętnikiem opiekuje się Arya

[ Powrót ]

Piątek, 05 Listopada, 2010, 18:43

Wprowadzenie na "salony"

Cóż przepraszam, że nie było mnie tak długo, ale panna Beth chyba się na mnie pogniewała bo nie miałam na TO opowiadanie W OGÓLE weny oprócz ledwie zalążków pomysłu. Kiedy wreszcie mnie dopadła, długi czas upłynął no i… To teraz przejdźmy dalej:
Ok., więc mogliście się nie pokapować w ostatnim rozdziale więc piszę to teraz. Część z Łapą jest pisana około dwa lata po ucieczce Elizabeth z Hogwartu – jej dziecko ma rok i może dwa miesiące więc możecie sobie wyliczyć… Harry się jeszcze nie narodził. Obliczałam to wcześniej i nie jest tak dokładne, ale wydaje mi się, że Lily i James mieli dziecko właśnie dwa lata po ukończeniu siódmej klasy. Gdybym nie policzyła dokładnie, to nic… Ta historia nie musi być idealnie dokładna. Dalej jest opisane jedenaście lat później czyli jest to rok jedenastych urodzin Harry’ego i odrodzenia Voldemorta i nie jest w nim już nic wspomniane o teraźniejszości Elizabeth, oprócz tego, że udaje się na cmentarz znalazłszy jakiś tajemniczy nagrobek ;). To też streszczenie dla tych co nie czytali. PS: (Do Syrci): Nawet nie wiesz jak mi było żal, że nie mogłam w ostatniej notce opisać części z Syriuszem jako psem! Uwielbiam to, ale Elizabeth nie chciała mi pozwolić. Może jeszcze przyjdzie na to czas? Jestem pewna. Ona też to lubi, ale jednocześnie kocha się ze mną dręczyć, dlatego też nie miałam weny chyba przez… ho, ho… sporo czasu… nim nie napisałam tego, no i dręczy się ze mną, abym jeszcze nie pisała części z psem. Nie bójcie się nie jestem świrnięta! Każdy kto pisze opowiadanie z jakąś ważną dla niego i załóżmy stworzoną tylko przez niego postacią doskonale mnie zrozumie ;P. Ach, no i jeszcze : podobnie jak w poprzednim rozdziale * * * jest kontynuacją tego samego zdarzenia, a czcionką pogrubioną odznaczone są fragmenty, które później wydarzyły się w życiu Elizabeth. Jeszcze raz przepraszam za to jak długo czekaliście.

Przyszłość

Była cisza. Lekki mrok pokrywał powierzchnię cmentarza szarawą mgłą otulając zgubione nagrobki, tych, których już nie było. Wśród grobów kroczył wielki czarny pies o kudłatym futrze, spuszczonych po sobie uszach i ogonie. Szedł tak jakby wiedział dokładnie, gdzie powinien iść – każdy jego krok coraz bardziej zbliżał go do celu, aż wreszcie przystanął przy niewielkim, wąskim marmurowym nagrobku i zapatrzył się na niego po czym spuścił łeb. Postronny obserwator mógłby pomyśleć, że to zagubiony, samotny pies wyruszył na grób właściciela, ktoś kto jednak znałby historię mężczyzny przemienionego w psa, bo tym był w istocie, mógłby poczuć jedynie żal.
-Syriusz…
Cichy szept sprawił, że uniósł do góry swój wielki kudłaty łeb. W mroku wyłoniła się wysoka czarnowłosa dziewczyna ubrana w ciche ciemne kolory zlewające się z ponurym krajobrazem cmentarza. Pies ruszył w jej stronę powolnym krokiem, ze spuszczonym łbem, a ona wyciągnęła ręce w jego stronę opatulając go mocno swoimi ramionami.




W połowie lipca – po ucieczce z Hogwartu


Mahoniowe meble tonęły w mroku rozjaśnionego jedynie drgającym już blaskiem dogasającego już ognia z kominka. Mansardowe okna przysłonięte były jasnymi falującymi na wietrze dobiegającym z uchylonych okiennic, firankami i przeżartymi na w pół przez mole zasłonami w odcieniu prawdopodobnie ciemnej śliwki, którym to wydawał się przy tym oświetleniu.
Na grubym kilkucentymetrowym dywanie zalegała gruba warstwa brudu, tylko w niektórych miejscach, niepokojących odstępach jaśniały między kurzem świeżo wygniecione ślady stóp prowadzące prosto do wielkiego skórzanego fotela, na wpół oświetlonego ogniem, a na w pół zakrytego w cieniu. Na jego środku siedziała niezwykle szczupła osoba w porozciąganych nasuniętych na ciało dresach. Jej ciemne jedwabiste pukle falowały na zimnym, zbyt zimnym jak na lipcowy wietrze, a ciało pokryte było gęsia skórką, pod cieniutkim bawełnianym ubraniem.
-Elizabeth…- ochrypłemu, zmęczonemu głosowi towarzyszył odgłos ciężkich kroków. W ciemnościach wypatrzyła twarz mężczyzny, który stanął w progu drzwi, co było niemal niemożliwe w takim oświetleniu – twarz bladą z kilkoma bliznami, okaloną ciemnymi postrzępionymi włosami.
-Czego ode mnie chcesz? Powiedziałam wyraźnie, że masz się stąd wynosić.
Westchnął z sykiem przysiadając na samej krawędzi krzesła naprzeciwko niej i z hukiem odstawił na blat do polowy pełną szklankę, a ona prawie natychmiast poczuła od niego silny zapach ognistej whisky.
-Wynosisz się rano.- powiedziała chłodno.
Jej spojrzenie prześlizgnęło się po ubrudzonych szatach brata i beznamiętnym wyrazie jego twarzy. Na jedną sekundę ciemne jak noc oczy zabłysnęły niespożytą ciekawością, jednak już chwilę później szybkim krokiem szła w stronę barku ich rodzinnej i opuszczonej rezydencji dziadków. Błyskawicznie otworzyła eleganckie drzwiczki i aż sapnęła z satysfakcji dostrzegając ponad stuletnią ognistą.
-Powiedz mi co cię tak ugryzło w dupę, braciszku… Czyżby to twoja kochana żonka? – z trzaskiem odstawiła na stół wielką szklaną butlę, jednym niecierpliwym ruchem ręki przywołując dwie chroboczące szklanki, do których za pomocą magii nalała bursztynowego płynu.
Zawsze we wszystkim miała jakiś swój interes. Tak i teraz jej czarne oczy zmrużyły się przenikliwie spoglądając na brata, a odurzenie alkoholem zupełnie wyleciało z jej głowy. Nalała następną szklaneczkę pociągając z niej wręcz skromny, mały łyk właściwie ledwo co zamoczywszy w trunku wargi, podczas, gdy Rabastan wlał w siebie ciurkiem drugą pełną szklankę i już nalewał następną.
-Wszyscy na każdym kroku wytykacie mi wszystko… Jestem jakąś cholerną czarną owcą tej przeklętej rodziny, a i jeszcze teraz… - zapatrzył się w ciemność pokoju pijąc trzecią porcję whisky wciąż tak samo łapczywie jak pierwszą i drugą.
Jej brwi wygięły się lekko, ironicznie, czarne oczy błysnęły szyderczo, usta wykrzywiły się w lekkim grymasie. Oczywista, że trzeba pomagać braciszkowi! Oczywista...
Posępny, pogardliwy uśmiech już całkiem otwarcie rozbrzmiał na jej twarzy, jednak po piątej obfitej szklaneczce (musiała przynieść drugą butelkę) brat już tego nie dostrzegał. Postanowiła czekać…
-Dostałem zadanie od Voldemorta… - powiedział nagle, gdy już chciała odejść od niego znudzona parogodzinnym czekaniem. – Mam wraz z tobą zabić Albusa Dumbledore’a.
Elizabeth zamarła w miejscu, nie zdolna do tego by opaść na swoje krzesło. Stała tak, a krwisty rumieniec wybuchł na jej policzkach, a jej twardy wzrok, nieprzenikniony jak nigdy przewiercał zakamarki posępnego salonu.

* * *

Zwykle była blada jak śnieg. Rozchylona główka białego tulipana, niemal niemożliwego w swym istnieniu. Teraz niezdrowe rumieńce, które wybuchły na jej policzkach zaniepokoiły go. Burza jej przypominających kaszmir włosów była potargana, a w nich zanurzoną miała jedną dłoń, której łokciem podpierała się o krawędź blatu jednocześnie drugą co chwila przystawiając do ust, wypełnioną do połowy ognistym płynem szklankę. Po za nimi w barze było cicho i pusto. Opustoszałe miejsca przy gołych stołach pozbawione były swych stałych bywalców, korytarz prowadzący na pokątną był cichy, zwykle tak wiecznie zapchany przez wędrowców i wreszcie nieobecność barmana skrytego na zapleczu. To wszystko tylko przypominało i wskazywało na ich słabe i bezradne przeciwko terrorowi Voldemorta ministerstwo. I dziwne też, że w barze, który był jak najbardziej ceniony przez „zwykłych” ludzi, barze, w którym często pojawiali się członkowie zakonu feniksa i ministerstwa, na szczycie barowego stołka siedzi sobie najspokojniej w świecie śmierciożerca i usiłuje się zalać do nieprzytomności.
Kącik ust lekko mu zadrgał, gdy powolnym ruchem odsunął z przeciągłym zgrzytem drewniane krzesło, na którym siedział, nie zwracając tym w ogóle jej uwagi. Ruszył w jej stronę z oczami ciemnymi, jaśniejącymi tylko lekkim blaskiem nadziei i cierpliwości.
Jedna jej wypowiedź wstrząsnęła nim dogłębnie. Znad do połowy wychylonej szklaneczki może już szóstej, ognistej whisky powiedziała cicho, wyraźnie zapatrzona w dal przybrudzonych ścian, jakby cały czas doskonale zdawała sobie sprawę z jego obecności:
-Za jakie grzechy się ze mną zadajesz, Diggory?
Oparła głowę od drewniany filar stojący tuż przy jej stołku i utkwiła zamglony wzrok w pełen tajemniczych trunków półki.
-Jakaś dobra cecha się w tobie odezwała, Lestrange? – odpowiedział jej pytaniem na pytanie, biorąc ją mocno swymi nieprzystosowanymi do noszenia ciężarów bladymi dłońmi za pas i podźwigając do góry. Była nieźle pijana, ledwo co trzymała się na nogach, ale i tak próbowała się bronić. Gdy już poddała mu się całkowicie z jej dłońmi, które przewiesił sobie za szyję, uśmiechnęła się nagle słodko, okrutnie, pogardliwie, wyższa od niego prawie o pół głowy.
-Podobam ci się, Diggory. – wyraz cichej satysfakcji i obrzydzenia pojawił się na jej twarzy nim ta twarz nie odpłynęła uśpiona pijaczą sennością.
-Być może Beth, być może… - mruknął jeszcze w stronę śpiącej za pomocą łatwego zaklęcia pomagając sobie ją nieść i teleportował się wraz z nią w miejscu. Barman na odgłos głośnego trzasku towarzyszącego przy teleportowaniu nawet nie wyszedł ze swego zaplecza…

* * *
-Jasny gwint…
Żargon, który wyleciał z jej ust był cichy, brutalny, ale pełen wykwintności w nawet najgorszych słowach – arystokratyczne rysy lekko obrzękły, ale arystokratyczna duma i maniera pozostały nienaruszone.
Rozwarła opuchnięte powieki na milimetr opuszczając je zaraz, gdy ugodził ją blask jasnego światła padającego na nią z zewnątrz. Głowa upiornie bolała, tak jakby cały świat pękał z każdym jej wyrzucanym z siebie słowem. Słabo pamiętała wczorajszy wieczór… rozmowa z bratem… chyba, chyba piąta szklaneczka trunku… no w każdym razie przestała je po pewnym czasie liczyć… i zaraz, zaraz… Diggory!
Poderwała się z miejsca, w którym leżała tak gwałtownie, że wszystko w jej głowie huknęło okropnym bólem. Jęknęła mimowolnie rozwierając przypominające dwa czarne paciorki oczy, po czym rozejrzała się po pomieszczeniu. Mały, zadbany pokój na poddaszu. Jakiś tapczan, biurko, skrzynia, fotel na którym leżała… Ale gdzie był Diggory? Była pewna, że jej wizyta w tym nieznanym miejscu wiąże się z jego wczorajszą nadopiekuńczością.
-Dzień dobry, Elizabeth! – zawołał nagle pojawiając się w progu pokoju niedbale oparty o framugę drzwi. Zajęczała przyciskając białe jak u trupa ręce do twarzy.
-Ciszej, do …!
-Cieszę się, że mnie mile witasz. – powiedział już ciszej, przerywając jej z delikatnym uśmiechem. Ten irytujący facet… Niższy od niej, co było zupełnie w jej mniemaniu nie męskie, pozbawiony jakiejkolwiek muskulatury, z ciemnymi włosami, które przechodziły pasemka od słońca. I te jego oczy, brzydkie, bursztynowe jak u kota. Wzdrygnęła się. Przysiadł na łóżku naprzeciwko niej i zagapił się na nią nieodgadnionym wzrokiem. – Bo widzisz, droga Elizabeth… nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć ze złej drogi na ścieżkę dobra. Albo raczej nie jest to za późno w twoim przypadku.
Zaraz, zaraz… Zmarszczyła czarne kocie brwi. Zdawało jej się, że już gdzieś słyszała te słowa, nim doleciał do niej ich sens. Co on gada?! Przecież ona nie ma najmniejszego zamiaru się w żaden sposób z nim bliżej zapoznawać!! Ach, zaraz. Przecież to mówiła, kiedyś Mary! Wzdrygnęła się odruchowo, wyrzucając z mózgu myśl o jedynej i najlepszej przyjaciółce.
-Mam użyć veritaserum, Imperio czy jakiegokolwiek zaklęcia lub eliksiru obezwładniającego twoją jaźń czy też zgodzisz się z nami współpracować?
Ona miałaby z nim współpracować? Parsknęła pełnym boleści śmiechem. Pomacała kieszeń szaty, i… gdzie była jej różdżka? Dostrzegł jej trwożliwy ruch i uśmiechnął się. Miał przewagę.
-W każdej chwili mogę wezwać Czarnego Pana, aby po mnie przybył! - krzyknęła na niego nie rozumiejąc jego intencji.
-Doskonale wiem, że nie masz mrocznego znaku i… - jej kark przeszły dreszcze. – Miło cię witać w naszym gronie, Elizabeth…

* * *

Szczęknęły otwierane drzwi i przed nimi roztoczył się liżący wycieraczkę u ich stóp ciepły, magiczny półmrok. Arthur kurtuazyjnym ruchem ręki, z nieodgadnionym uśmiechem na ustach i jeszcze bardziej nieodgadnionymi oczami przepuścił ją przed siebie, także to ona – członkini śmierciożerców, osoba przynależąca do szlachetnego i „wyznającego” Czarnego Pana, rodu Lestrangów postawiła pierwszy krok w kwaterze, która jak się domyślała należała do zakonu feniksa. Krótki uśmiech ściął jej wargi, zaraz zamknęły się za Diggory’m drzwi i poczuła jego obecność tuż przy sobie – słodki zapach, szczypta mięty, oddech owiewający jej nagi mlecznobiały kark, i już mężczyzna ją wyprzedził wołając nie kogo innego jak… dziewczynę Pottera i całą tą hałastrę. Elizabeth była nastawiona bardzo negatywnie do tego spotkania, prawdę mówiąc nie miała tu zamiaru w ogóle przyjść, ale brak możliwości ucieczki, tajemniczość tego drobnego chłopca, którą JĄ śmiał porwać, w końcu ugruntowały w jej głowie plan. Przecież ci idioci zamierzali dopuścić ją do zakonu… a więc, gdy wypuszczą ją na wolność będzie mogła powiedzieć wszystko Czarnemu Panu. Właśnie tak.
Najbardziej jednak irytującą rzeczą w tym wszystkim, rzeczą, która irytowała ją mimo świetnego planu, który sobie obmyśliła, który przysporzyłby jej awans do rangi „wyższych” stanowiskiem śmierciożerców i mroczny znak, było to, że nie mogła nawet powiedzieć, że ktokolwiek będzie jej szukać. Po ucieczce z Hogwartu i ataku na gabinet Dumbledore, Rudolf obraził się na nią twierdząc, że za bardzo rzuca się w oczy, Bellatriks natomiast… cóż być może mogłaby liczyć na „wsparcie” z jej strony, jednakże po tym jak zaczęła opuszczać spotkania śmierciożerców, sprawa z nią stała się jasna – nie pomoże jej, mimo tego, że Elizabeth wcale nie chciała tej jej pomocy. Co do Rabastana to… jej wargi wygiął krótki, jadowity uśmieszek, będzie zapijał się przez następne tygodnie, i nawet nie przyszła jej do głowy myśl, że ona przecież robi i robiła dokładnie to samo, z jakiegoś niewiadomego dla niej samej powodu.
Ale już wszystkie jej myśli urwały się wraz z nadejściem głosów – męski śmiech, jasny sopran kobiety… i już po chwili w drzwiach prowadzących do dalszych części domu, ukazały się dwie znienawidzone sylwetki. Rudowłosej kobiety o twarzy obsypanej piegami, i mężczyzny – okularnika o ciemnych rozczochranych włosach. I kiedy Elizabeth z pogardą wydęła wargi, nawet nie przypuszczała, że najgorsze dopiero przed nią – bowiem za plecami Pottera i tej jego szlamy, odezwał się nierówny stukot, a po chwili świdrujące oko Szalonookiego Moody’ego spoczęło na czarnowłosej ku jej zakłopotaniu sprawiając, że oblała się purpurą na policzkach.
-Witam, witam… - mruknął z uśmieszkiem Moody.- Zaprowadź ją do mojego gabinetu, Arthurze. Bardzo dobrze się spisałeś.
-Ale czy tak od razu… - zaciął się chłopak spoglądając na mężczyznę jakoś dziwnie, jednak Elizabeth nie zajęła temu uwagi większej niż zajęła myślami o zeszłorocznym śniegu.
-Tak. Panna Elizabeth nadaje się od razu. – uciął starzec uśmiechając się posępnie.
Lestrange wyrwała się, kiedy Diggory delikatnie położył dłonie na jej ramionach. Spojrzała na Moody’ego oczami zmrużonymi jak u jaszczurki, w sposób, który każdemu, tylko nie szalonemu starcu zmroziłby kręgosłup, poczym splunęła siarczyście pod jego stopy, co jednak w mężczyźnie wywołało tylko cichy, pogardliwy śmiech. Diggory poprowadził ją, stukając różdżką w jej plecy, a z oddali dobiegły ją jeszcze odgłosy przyjaznych, zwykłych rozmów między szlamą, zdrajcą krwi i szalonookim.
-Eliza… - chłopak otworzył przed nią drzwi do niewielkiego prawie pustego, jeśli nie licząc jednego drewnianego krzesła pokoju. Przysiadła na tym krześle sztywno, z całą godnością na jaką było ją stać, z miną pełną dumy, głową wzniesioną jak u królewskich cór. Zapatrzona pustymi oczami w ścianę, nie dostrzegła jak na twarzy chłopaka miotały się różne uczucia, jak jego pięści zaciskały się w bezsilności, jak oczy odprowadzały ją spojrzeniem. – Przepraszam.
To jedno słowo zwróciło jej uwagę na niego. Spojrzała na niego dumnymi, pełnymi godności oczami, po czym przez jej twarz przebiegł jakiś szaleńczy i szyderczy skurcz. Zaraz czekały ją przesłuchania, a z tym związane tortury. Pogardliwy uśmiech wykrzywił jej wargi.
-Za co? Przecież wprowadziłeś mnie na salony.

Komentarze:

Lester
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

What are the hours of work? <a href=" http://lifemot.co.uk/training-courses/ ">meals buying flomax online giant two</a> The lure of a big payday drove some bankers to shower pension fund executives with entertainment and gifts before that AIJ case. A broker stood to earn 3 percent of the size of a financial product sold to a pension fund upfront, regardless of its ultimate performance.

 

Lester
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

What are the hours of work? <a href=" http://lifemot.co.uk/training-courses/ ">meals buying flomax online giant two</a> The lure of a big payday drove some bankers to shower pension fund executives with entertainment and gifts before that AIJ case. A broker stood to earn 3 percent of the size of a financial product sold to a pension fund upfront, regardless of its ultimate performance.

 

Marcos
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

I support Manchester United <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">coloured how much does erythromycin ophthalmic ointment cost strength</a> "Please tell people you love them. Tell them you're proud of them. Say thank you for everything, even if no one's around. If a bird lands on a flower at just the right moment, say thank you to God. Read a story to your kids. Read a story to your husband. Read stories to anyone. And listen – there are people who have a voice but don't have anyone to hear them."

 

Marcos
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

I support Manchester United <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">coloured how much does erythromycin ophthalmic ointment cost strength</a> "Please tell people you love them. Tell them you're proud of them. Say thank you for everything, even if no one's around. If a bird lands on a flower at just the right moment, say thank you to God. Read a story to your kids. Read a story to your husband. Read stories to anyone. And listen – there are people who have a voice but don't have anyone to hear them."

 

Samuel
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

I'm doing a phd in chemistry <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">wind 225 mg imovane acquaintance pitiful</a> Chrissy Teigen designed the bridal beachwear line for Beach Bunny. She's set to wed John Legend in September and head to the Maldives for their honeymoon ... where she's sure to don some of her sexy beach designs. Some of the swimsuits are encrusted with Swarovski crystals, some say bride and all will be on sale in September 2013.

 

Samuel
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:15

I'm doing a phd in chemistry <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">wind 225 mg imovane acquaintance pitiful</a> Chrissy Teigen designed the bridal beachwear line for Beach Bunny. She's set to wed John Legend in September and head to the Maldives for their honeymoon ... where she's sure to don some of her sexy beach designs. Some of the swimsuits are encrusted with Swarovski crystals, some say bride and all will be on sale in September 2013.

 

Numbers
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

US dollars <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">imovane 7.5mg review</a> An extradition request would be possible if Knox were convicted in the retrial and that ruling were confirmed by Italy’s highest court, according to an Italian Justice Ministry official, who spoke to Bloomberg News on condition of anonymity.

 

Numbers
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

US dollars <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">imovane 7.5mg review</a> An extradition request would be possible if Knox were convicted in the retrial and that ruling were confirmed by Italy’s highest court, according to an Italian Justice Ministry official, who spoke to Bloomberg News on condition of anonymity.

 

Anton
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

I'm originally from Dublin but now live in Edinburgh <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">how much does azithromycin cost with insurance</a> Of those, about 38,000 live in the other states that do notallow or recognize same-sex marriages, according to the WilliamsInstitute, an arm of the University of California at Los AngelesSchool of Law. How is the IRS to manage that?

 

Anton
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

I'm originally from Dublin but now live in Edinburgh <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">how much does azithromycin cost with insurance</a> Of those, about 38,000 live in the other states that do notallow or recognize same-sex marriages, according to the WilliamsInstitute, an arm of the University of California at Los AngelesSchool of Law. How is the IRS to manage that?

 

Ralph
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

Through friends <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">imovane 7.5mg tabletta</a> German Defence Minister Thomas de Maiziere said it would not be possible to go back to business as usual. This is more than a tiff which will blow over easily, the BBC&#039;s Stephen Evans reports from Berlin.

 

Ralph
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

Through friends <a href=" http://sacraliturgia2013.com/program/ ">imovane 7.5mg tabletta</a> German Defence Minister Thomas de Maiziere said it would not be possible to go back to business as usual. This is more than a tiff which will blow over easily, the BBC&#039;s Stephen Evans reports from Berlin.

 

Arnoldo
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

Can I use your phone? <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">how much azithromycin cost</a> "The show contains over 80 different musical numbers and we have some remarkable acts both from the United Kingdom and further afield," Allfrey said at the program launch on Monday, adding that over 95 percent of tickets had already been sold.

 

Arnoldo
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 22:51

Can I use your phone? <a href=" http://www.theneonjudgement.com/shop ">how much azithromycin cost</a> "The show contains over 80 different musical numbers and we have some remarkable acts both from the United Kingdom and further afield," Allfrey said at the program launch on Monday, adding that over 95 percent of tickets had already been sold.

 

Nigel
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

A staff restaurant <a href=" http://www.brokstukken.nl/informatie ">order diflucan</a> The euro apparently dropped because European Central BankPresident Mario Draghi said euro zone interest rates will remainat current or lower levels for an extended period. Yet, he hasbeen saying the same thing for weeks with little obvious impacton the currency.

 

Nigel
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

A staff restaurant <a href=" http://www.brokstukken.nl/informatie ">order diflucan</a> The euro apparently dropped because European Central BankPresident Mario Draghi said euro zone interest rates will remainat current or lower levels for an extended period. Yet, he hasbeen saying the same thing for weeks with little obvious impacton the currency.

 

Donte
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

How long are you planning to stay here? <a href=" http://www.parki.is/fyrirtaekid/ ">bimatoprost no prescription</a> However, Sina Weibo user Manchester United Number 11 wrote: "Unsurprisingly, the Beijing toddler throwing trial has prompted widespread cries for the death penalty. Han Lei&#039;s crime cannot be forgiven, and he should be punished, however this should be determined by the law."

 

Donte
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

How long are you planning to stay here? <a href=" http://www.parki.is/fyrirtaekid/ ">bimatoprost no prescription</a> However, Sina Weibo user Manchester United Number 11 wrote: "Unsurprisingly, the Beijing toddler throwing trial has prompted widespread cries for the death penalty. Han Lei&#039;s crime cannot be forgiven, and he should be punished, however this should be determined by the law."

 

Quentin
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

Your account's overdrawn <a href=" http://www.fortcollinsbrewery.com/new-store/ ">generic fluconazole</a> Trayon Christian, 19, told the Daily News he filed a lawsuit after he was targeted by staffers at Barneys’ Madison Ave. flagship store and detained by police because they didn’t believe a young black man could possibly afford to buy such an expensive belt.

 

Quentin
Poniedziałek, 10 Listopada, 2014, 23:03

Your account's overdrawn <a href=" http://www.fortcollinsbrewery.com/new-store/ ">generic fluconazole</a> Trayon Christian, 19, told the Daily News he filed a lawsuit after he was targeted by staffers at Barneys’ Madison Ave. flagship store and detained by police because they didn’t believe a young black man could possibly afford to buy such an expensive belt.

« 1 162 163 164 165 166 167 168 »

Twój komentarz:
Nick: E-mail lub strona www:  

| Script by Alex

  





  
Kolonie Harry Potter:
Kolonie Travelkids
  
Konkursy-archiwum

  

ŻONGLER
KSIĘGA HOGWARTU
Nasza strona JK Rowling
Nowości na stronie JKR!
Związek Krytyków ...!
Pamiętnik Miesiąca!
Konkurs ZKP

PAMIĘTNIKI : KANON

Albus Severus Potter
Nowa Księga Huncwotów
Lily i James Potter
Nowa Księga Huncwotów
Pamiętnik W. Kruma!
Pamiętnik R. Lupina!
Pamiętnik N. Tonks!
Elizabeth Rosemond
Pamiętnik Bellatrix Black
Pamiętnik Freda i Georga
Pamiętnik Hannah Abbott
Pamiętnik Harrego!
James Potter Junior!
Pamiętnik Lily Potter!
Pamiętnik Voldemorta
Pamiętnik Malfoy'a!
Lucius Malfoy
Pamiętnik Luny!
Pamiętnik Padmy Patil
Pamiętnik Petunii Ewans!
Pamiętnik Hagrida!
Pamiętnik Romildy Vane
Syriusz Black'a!
Pamiętnik Toma Riddle'a
Pamiętnik Lavender

PAMIĘTNIKI : FIKCJA

Aurora Silverstone
Mary Ann Lupin!
Elizabeth Lastrange
Nowa Julia Darkness!
Joanne Carter (Black)
Pamiętnik Laury Diggory
Pamiętnik Marty Pears
Madeleine Halliwell
Roxanne Weasley
Pamiętnik Wiktorii Fynn
Pamiętnik Dorcas Burska
Natasha Potter
Pamiętnik Jasminy!
INKUBATOR
Alicja Spinnet!
Pamiętnik J. Pottera
Cedrik Diggory
Pamiętnik Sarah Potter
Valerie & Charlotte
Pamiętnik Leiry Sanford
Neville Longbottom
Pamiętnik Fleur
Pamiętnik Cho
Pamiętnik Rona!
Pamiętniki do przejęcia
Pamiętniki archiwalne
  

CIEKAWE DZIAŁY
(Niektóre do przejęcia!)
>>Księgi Magii<<
Bestiarium HP!
Biografie HP!
Madame Malkin
W.E.S.Z.
Wmigurok
OPCM
Artykuły o HP
Chatka Hagrida!
Plotki z kuchni Hogwartu
Lekcje transmutacji
Lekcje: eliksiry
Kącik Cedrica
Nasze Gadżety
Poznaj sw�j HOROSKOP!
Zakon Feniksa


  
Co sądzisz o o zakończeniu sagi?
Rewelacyjne, jestem zachwycony/a!
Dobre, ale bez zachwytu
Średnie, mogłoby być lepsze
Kiepskie, bez wyrazu
Beznadziejne- nie dało się czytać!
  

 
© General Informatics - Wszystkie prawa zastrzeżone
linki