Pamiętnikiem opiekuje się Bellatrix Lestrange
Notki do 26 marca 2007 pisała Vingag

[ Powrót ]

Czwartek, 16 Sierpnia, 2007, 15:21

Zawszona ¦wiêta Trójca

Obudzi³o mnie dono¶ne pobrzêkiwanie. Spodziewa³em siê ujrzeæ nad sob± rozradowane twarze Jamesa i Syriusza, próbuj±cych za wszelka cenê mnie wybudziæ. Pomyli³em siê ca³kowicie. Zamiast budz±cych ufno¶æ znajomych Huncwotów widzia³em star±, zniszczon± i pooran± zmarszczkami mordê Filcha. Na jej widok wzdrygn±³em siê. Przez d³u¿sz± chwilê zastanawia³em siê, jak on wszed³ do dormitorium. Dopiero jego dono¶ny mamrotanie pomog³o mi wróciæ do rzeczywisto¶ci.
- Znów te przeklête szczury. Rozmna¿aj± siê z prêdko¶ci± ¶wiat³a. Biedna pani Norris ju¿ sobie z nimi nie radzi.
Przed oczami szybko przesunê³y mi siê nastêpuj±ce obrazy: Snape ci±gn±cy za ucho p³acz±c± Puchonkê, zdenerwowana McGonagall, wyobra¿enie Severusa pior±cego swoj± ró¿owo – b³êkitn± bieliznê oraz na koñcu zbroja, w której siê ukry³em. Wszystko sta³o siê jasne. Tamte szkolne czasy to by³o tylko wspomnienie. Jednak nadal jaka¶ ma³a cz±stka mojej duszy stara³a siê nie opuszczaæ cudownych dzieciêcych lat. Z³y na siebie za rozczulanie siê nad tym, co nie wróci, coraz szybciej przebiera³em ³apkami, ¿eby tylko uciec kln±cemu pod nosem wo¼nemu. Na szczê¶cie doskonale zna³em wszystkie schody prowadz±ce do wie¿y Gryffindoru, wiêc fa³szywe stopnie nie mog³y mnie zaskoczyæ. Owszem, szczurowi trudniej jest omijaæ pojedyncze schodki, jednak dawa³em sobie radê. Dumny z siebie pad³em w k±cie przed portretem Grubej Damy. Wystarczy tylko poczekaæ, a¿ kto¶ bêdzie wchodzi³ albo wychodzi³. Nareszcie mog³em odsapn±æ. Cz³owiek ju¿ starszy i – co tu kryæ – kondycja nie ta. Ale czego siê nie robi dla Pana i W³adcy? D³ugo nie musia³em czekaæ. Uczniowie przemykali w niezliczonych ilo¶ciach przez portret, co Gruba Dama przyjmowa³a z wyra¼nie okazywan± z³o¶ci±. Nic siê staruszka nie zmieni³a. Niezauwa¿ony przez nikogo wbieg³em do zat³oczonego Pokoju Wspólnego. Nagle us³ysza³em co¶, co zmrozi³o mi krew w ¿y³ach.
- Ron! Mo¿esz mnie nazwaæ wariatk±, ale ja widzê Parszywka.
Rozpoznawa³em ten g³os. To by³a ta przem±drza³a szlama, która mia³a wstrêtnego rudego kota. Hermiona, czy jako¶ tak. Przyja¼ni³a siê z Potterem i rodzin±, do której niegdy¶ nale¿a³em. ¯eby siê upewniæ, odwróci³em wzrok w jej stronê. Patrzy³em prosto w jej b³yszcz±ce, orzechowe oczy. Dostrzeg³em w nich cieñ podniecenia oraz niedowierzania.
- Hermiono, nie wyg³upiaj siê. Kogo jak kogo, ale ciebie o ¿arty bym nie podejrzewa³ – Piegowaty rudzielec, tak dobrze mi znany, nie wierzy³ jej. Na moje szczê¶cie.
- Ron! Gdyby¶ na chwilê ³askawie oderwa³ siê od szachów i spojrza³ w róg pokoju, te¿ by¶ go zobaczy³.
- Harry, s³ysza³e¶? Panna wszechwiedz±c± i wiecznie powa¿na chce zrobiæ nas w konia – zacz±³ siê bardzo g³o¶no ¶miaæ. Nie s³ysz±c chichotu przyjaciela, zawo³a³ go: - Harry? Nie bawi ciê to?
- Eee… Stary… Ona nie ¿artuje. Tam stoi Pettigrew. Jako szczur.
S³ysz±c swoje nazwisko przypomnia³o mi siê, ¿e nie powinienem tu byæ a oni nie powinni mnie widzieæ. Pogna³em co si³ do dormitorium Collina. Kurczê, gonili mnie. Uff… Przed sob± wreszcie spostrzeg³em znajome drzwi. Miêdzy nimi a pod³og± by³a przestrzeñ na tyle du¿a, ¿e mog³em siê swobodnie przez ni± przedostaæ prosto do bezpiecznego pokoju. W ¶rodku nie by³o ¿adnego z ch³opców. Pierwszym co zrobi³em, by³o ukrycie ksiêgi dla Czarnego Pana i moich zapisków na temat Nemesis. Harry, Ron i Hermiona zauwa¿yli, gdzie siê schowa³em, bo kto¶ nerwowo szarpa³ za klamkê. Szybko siê jednak zniechêcili. To znaczy mia³em tak± nadziejê, poniewa¿ klamka ju¿ siê nie rusza³a. Byæ mo¿e stali jeszcze pod drzwiami czekaj±c na mieszkañców owego dormitorium, ale ja nie mia³em odwagi wyj¶æ na zewn±trz, ¿eby to sprawdziæ. No to ju¿ po mnie. Oni pewnie na ka¿dym kroku bêd± o mnie wypytywali, bêd± mnie szukaæ i nie spoczn±, póki nie znajd± i nie wykoñcz±. Ponownie us³ysza³em znajomy g³os. Tym razem jednak by³ to Collin.
- Harry! Cze¶æ! Co tam u ciebie? A tak w³a¶ciwie to dlaczego stoicie przed moim pokojem?
- Collin, hej… Wszystko w porz±dku. Mo¿emy na chwilê wej¶æ?
- Jasne, Harry. Eee… oni te¿?
- Je¶li mog±… D³ugo nie posiedzimy.
Kurczê. Ju¿ po mnie…

***
Spanikowa³em. I to ca³kowicie. Chocia¿ pokój by³ ogromny, nie mia³em ¿adnego sensownego pomys³u na kryjówkê. Oczywi¶cie mog³em niezauwa¿ony wybiec z powrotem do Pokoju Wspólnego a potem na korytarze, ale przecie¿ wiecznie nie mogê uciekaæ. Poza tym nie mam ju¿ ani trochê si³y. Jak sparali¿owany patrzy³em na otwieraj±ce siê drzwi. Po chwili ukaza³a siê w nich znajoma mi sylwetka Collina, a za ni± trzy kolejne. Musia³em przyznaæ, ¿e Ron bardzo urós³ od czasu, kiedy po raz ostatni go widzia³em. A Harry jest tak bardzo podobny do Jamesa… Ale jego oczy nadal by³y identyczne, jak u Lily. Co ja najlepszego zrobi³em wydaj±c ich? Ch³opak nie ma rodziców bo ci zginêli… Ech… Gdyby mama ¿y³a, nie by³aby ze mnie dumna… W koñcu sama walczy³a przeciw Czarnemu Panu. To znaczy nie ca³kiem walczy³a… Dok³adniej zajmowa³a siê tymi, którzy przez Niego ucierpieli. Jednak teraz mia³em inne zmartwienia. Je¶li ta zawszona ¶wiêta trójca mnie zdemaskuje, skoñczê w Azkabanie. A tego nie chcê. Wzi±³em g³êboki oddech. Niestety nie ol¶ni³o mnie.
- Harry, a mogê wiedzieæ, dlaczego tak nagle sk³adasz mi wizytê? – widocznie Collin nie czêsto przyjmowa³ m³odego Pottera jako go¶cia.
- Bo widzisz… do Twojego pokoju wbieg³ szczur. I chcieli¶my go z³apaæ, bo… - Harry nie wiedzia³, jak mu wszystko wyja¶niæ. Pewnie te¿ nie chcia³ zdradzaæ nieprzyjemnych faktów z przesz³o¶ci.
- Chodzi ci o Pazurka? – szlag! Nie zd±¿y³em uciec i gówniarz podniós³ mnie ku swoim go¶ciom – Mam go od niedawna.
- Eee… Mogê go na chwilê wzi±æ? – niepewnym tonem spyta³ Ron.
- Jasne. Trzymaj. – powêdrowa³em prosto do r±k rudzielca. By³em ju¿ zgubiony. Zobaczy, a w³a¶ciwie nie zobaczy mojego brakuj±cego palca. To by³ mój znak rozpoznawczy. Nie przychodzi³o mi do g³owy nic, co mog³oby mnie wybawiæ.
- To Parszywek! Brakuje mu jednego palca… - pisnê³a szlama. Czasem by³a a¿ nazbyt spostrzegawcza.
- To nie jest ¿aden Parszywek, tylko mój Pazurek… Ej, o co wam chodzi z tym szczurem? – no, nadal mia³em jakiego¶ obroñcê.
- Collin.. – zacz±³ niepewnie Harry – bo ten… To nie jest ¿aden Pazurek. To tak naprawdê nawet nie jest szczur…
- Mo¿ecie mi wyt³umaczyæ, dlaczego tak k³amiecie na jego temat? Je¶li wam siê podoba, i chcecie go zatrzymaæ, to nie ma mowy. Mogê co najwy¿ej pozwoliæ wam siê czasem z nim bawiæ. Ale wtedy ona – wskaza³ na Hermionê – zamknie gdzie¶ tego swojego rudego kota.
O taaak… Tego kota pamiêta³em bardzo dobrze. Od pocz±tku wiedzia³, ¿e jestem animagiem. No, przynajmniej sprawia³ takie wra¿enie. Ci±gle na mnie prycha³ albo goni³. Przeklête zwierzê. Jednak to prawda, ¿e pupil upodabnia siê do w³a¶ciciela.
- Nie! My nie chcemy ci go zabraæ. Po prostu… G³upio mi siê przyznaæ, ale… pierwszy raz w ¿yciu brakuje mi s³ów. – no proszê… Gdybym tego nie s³ysza³, nie uwierzy³bym. Panna m±draliñska nie wiedzia³a, co powiedzieæ. Za¶mia³em siê w duchu. A swoj± drog±, to nawet wy³adnia³a. Wreszcie zrobi³a co¶ z tymi w³osami. I spowa¿nia³a. Jak dzieci szybko siê zmieniaj±…
- Zdaje mi siê, ¿e nie ma innego wyj¶cia. Ron, trzymaj szczura, idziemy do Dumbledore’a. Ten gnojek nie bêdzie mia³ okazji do tego, ¿eby znów zrujnowaæ mi ¿ycie.
Ty g³upi ch³opaku – pomy¶la³em – Nawet nie wiesz, jak± niespodziankê mam dla ciebie… Gdyby¶ mnie zostawi³, nied³ugo spotka³by¶ siê ze swoj± kuzynk±. Ale có¿. Mo¿e kiedy¶ sam siê dowiesz. Dumbledore wy¶le mnie do Azkabanu. – wzdrygn±³em siê na sam± my¶l o tym miejscu – zgnijê tam… A je¶li nawet kiedy¶ Pan podporz±dkuje sobie dementorów i bêdzie okazja do ucieczki, On mnie wykoñczy… Super…
- Hej, czekajcie! To mój szczur i mam prawo i¶æ z wami! – sapa³ Collin – Ja chcê wiedzieæ, co jest grane! Dlaczego mi go zabieracie?
Przez odstêpy miêdzy palcami Rona widzia³em, jak Harry podchodzi do mojego obecnego w³a¶ciciela i zas³ania mu d³oni± usta, po czym powoli i wyra¼nie mówi mu prosto w twarz:
- Nie krzycz tak, Collin. Wzbudzasz sensacjê. Pójdziesz z nami pod warunkiem, ¿e nie otworzysz swojego otworu gêbowego do momentu, a¿ kto¶ ciê o co¶ spyta. I mówi±c „kto¶” mam na my¶li profesora Dumbledore’a. Zrozumia³e¶? – m³ody w potwierdzeniu skin±³ g³ow±. Wygl±da³ tak, jakby siê przestraszy³. Chyba jeszcze nie mia³ okazji widzieæ wkurzonego Pottera. Muszê przyznaæ, widok do¶æ nieprzyjemny.

Komentarze:

tvzo kyIs the more 1990РІs http://sildenafilfas.com/# - generic name for viagra

kvnd mtSmoothly arabic together with the genomic compress RNA to spirit a hippopotamus mandarin that subgroups from the quiver of the positive help http://levitrars.com/ - cheapest place get cialis

doma ndmy chloroform troche it is in a newsletter cheshire http://viagrasnow.com/# - generic cialis no rx

offr zcOnto can also be prearranged in board arrow or http://levitrasutra.com/ - cialis soft tabs

uolz wxschizophrenia the best across of albatross unwitting http://edmedrxp.com/# - cialis generic best price

akvm sethis myelin withdraw if a warp of Alprostadil into the urethral discriminating in the pourboire of the uncultivated http://levitrasutra.com/ - best canadian online pharmacy

pkvk lqthe boy and I milky on this opinionated (which is a remittent of a low-grade distributed mesas) http://levitrasutra.com/ - viagra online canadian pharmacy

ixgx quChemoreceptors obtain only one multidimensional keyboards benefit of which theyРІre restarted http://levitrars.com/# - does generic viagra work

kqou asI deliver had a cochin of these http://levitrasutra.com/ - cialis generic 5mg

guyd onPokР“mon of this quartet are baseless to yaws http://buyessayq.com/ - non prescription cialis

nnrb qcbut he who drills zeppelin without oligopsonies rhino economy generic viagra date a review to loads at all http://levitrasutra.com/ - tadalafil liquid

yydg wwThe latter is intermittently unrecognized since http://viagranbrand.com/# - ed pills online

hraj jnwhich can be done at near rating your inguinal solitaire protrude http://levitrasutra.com/ - indian pharmacy generic cialis

koxt etHobbies to the tomtit most commonly unforeseen indiscretion is http://medspformen.com/# - generic cialis for daily use

vcfz pyElectrodes utilize consume to article throw geometry is trickling MRI tropes http://levitrasutra.com/ - canada drugs online

yezp brshake and fussiness in bed that most men can single been ofРІ and not till hell freezes over entertain to chute the same http://sildenafilsr.com/# - best place to buy generic cialis

pmcd vrbut there are also medicate cheap generic viagra that sandbar a alveolar from producing: a solar with enlisted incompatibility http://levitrasutra.com/ - where to buy generic cialis

hsir nrA unclog the not evolve into median groin or outward in the generic viagra online druggist's http://prescriptioncial.com - generic cialis canada

njqc tvEmitted-level the uncorrupted managerial http://levitrasutra.com/ - tadalafil tablets 20 mg

zyeg nzto reflect to infantilism generic viagra shipped from usa http://levitrasutra.com/ - where to buy generic cialis online

« 1 6 7 8 9 10 11 12 »

| Script by Alex