Pamiętnikiem opiekuje się Bellatrix Lestrange
Notki do 26 marca 2007 pisała Vingag

[ Powrót ]

Piątek, 26 Października, 2007, 21:26

Mi³o¶æ Lucyfera czê¶æ I

No i co ja mogê napisaæ? Rozleniwi³am siê niemi³osiernie, ale co ja na to poradzê... To ta szko³a tak na mnie dzia³a ^^ No nic. Nie wiem, kiedy mo¿ecie siê kolejnej noty spodziewaæ, wolê nie pisaæ na si³ê... I uprzedzam, ¿e ta nie wysz³a fajnie. Wysz³am w wprawy i w ogóle...
Dobra, nie smêcê ju¿. Mi³ego czytania
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Shirley? Shirley Sasch? – wykrztusi³em zdêbia³y.
- Szybko mnie pozna³e¶ – u¶miechnê³a siê znacz±co – my¶la³am, ¿e zajmie ci to odrobinê wiêcej czasu.
O Mój Bo¿e. Shirley to Gryfona z mojego roku. Dziewczyna, która stworzy³a swój w³asny ¶wiat. Budzi³a respekt w¶ród naprawdê wielu ludzi, a raczej dzieciaków. Nigdzie nie rusza³a siê bez swoich dwóch najwiêkszych przyjació³ek – Lizz i Leanee. Mia³a swój niepowtarzalny styl ubierania siê, którego nie da siê opisaæ. Zawsze wk³ada³a ekstrawaganckie stroje, które nie rzuca³y siê jednak w oczy i nie oszpeca³y jej, wrêcz przeciwnie: wygl±da³a w nich naprawdê uroczo. Znana z tego, ¿e jest metamrofomagiem. Do ka¿dego stroju dobiera³a inn± fryzurê, inny kolor oczu… Przez Horacego Slughrona nazwana „Pann± Lucyferem”, ze wzglêdu na jej bojowe nastawienie do wszystkiego, co siê rusza. A mo¿e dlatego, ¿e jej w³asna matka mówi³a o niej „pyskata infant terrible rodziny”, „dziecko, które ka¿dy kocha, ale nikt nie rozumie”? Sam ju¿ nie wiem… Slughrona to w ogóle dziwny go¶æ, zawsze wybiera³ swoich ulubieñców. Na przyk³ad Lilly Evans albo Syriusz… Horacy by³ opiekunem Slytherinu i bardzo zale¿a³o mu na tym, aby dowiedzieæ siê, jakim cudem ch³opiec ze staro¿ytnego rodu Blacków nie zosta³ ¦lizgonem. W±tpiê czy mu siê to uda³o. £apa i tak rzadko kiedy go odwiedza³ – nie lubi³ tych przyjêæ.
- Peter! Peter, s³yszysz mnie? – Shirley energicznie macha³a mi d³oni± przed oczyma. Musia³em wygl±daæ do¶æ dziwnie, bo zawo³a³a Dumbledore’a. Za nim stali Harry, Ron, Hermiona i Collin.
- Eee… Tak. Tylko jestem w szoku… - siedzia³a teraz bardzo blisko mnie, wyra¼nie widzia³em jej twarz. Piêkno¶ci± to ona nie by³a… Okr±g³a buzia, orzechowe b³yszcz±ce oczy, ¶miesznie zakrêcony nosek i w±skie usta razem nie wygl±da³y wcale tak ³adnie. Ciemnozielone pasma poskrêcane w delikatne, aczkolwiek urocze loki ciasno zwi±za³a czarn± frotk± w kucyk. Kilka kosmyków opada³o jej na twarz. Przyjrza³em siê jej dok³adniej: mia³a twarz anio³a, ale w tych rysach czai³o siê co¶ nieprzyzwoitego. Mo¿e to ten b³ysk w oku albo zalotny u¶mieszek…
- Peter, nie wiem czy wiesz, ale bardzo przyja¼ni³y¶my siê z twoj± siostr±. Z reszt± nadal w ka¿dej chwili mo¿emy na siebie liczyæ. Ale gdyby nie ty, nawet by¶my siê nie pozna³y… Mogliby¶my porozmawiaæ na osobno¶ci? – z prosz±cym u¶miechem zwróci³a siê do profesora.
- Ale¿ naturalnie. – Dumbledore spojrza³ na nas zza swoich okularów – po³ówek i d³oni± zachêci³ zgromadzonych do wyj¶cia – chod¼my do Wielkiej Sali na kolacjê, na pewno jeste¶cie g³odni.
Shirley odczeka³a chwilê, po czym podjecha³a do mnie wózkiem. Odetchnê³a i spojrza³a za okno. W takiej pozie chêtnie bym j± namalowa³, wygl±da³a cudnie… Nagle nie odrywaj±c wzroku od odleg³ej wie¿y widzianej z okna, zaczê³a mówiæ.
- Peter, przystojniakiem to ty nie jeste¶. Wiesz, no nie? – „no nie”. U¿ywa³a tego powiedzonka chyba od zawsze. Gdy nie by³a czego¶ pewna, koñczy³a swoj± wypowied¼ tym w³a¶nie pytajnikiem. Nie wiem dlaczego, ale dawniej wydawa³o mi siê to zabawne.
- Jasne, ¿e wiem. Musisz mi to u¶wiadamiaæ? – warkn±³em. Teraz faktycznie wygl±da³em okropnie. Mimowolnie przejecha³em d³oni± po w³osach. Sta³y siê siwe i du¿o rzadsze. A jestem dopiero lekko po czterdziestce…
- Nie rozpaczaj. Ja miss te¿ raczej nie zostanê.
- Do czego zmierzasz?
- Chcê tylko powiedzieæ, ¿e… Wiem, ¿e nazywali¶cie mnie Pann± Lucyferem. Podoba³ mi siê ten przydomek. Nie mia³am ch³opka, nie chcia³am. Wtedy by³am m³oda, ¶wiat nale¿a³ do mnie. Ale by³am te¿ nieszczê¶liw± nastolatk±… Ma³o kto wiedzia³, ¿e ojciec mnie bi³… Hogwart dla was znaczy³ szko³ê, czyli naukê ale i szansê na lepsz± przysz³o¶æ. Dla mnie to by³a ucieczka od tego brutala. Wy psocili¶cie dla zabawy, a ja w ten sposób siê odstresowywa³am. Wy mieli¶cie wielu znajomych, ja wola³am zostaæ przy dwóch, ale najukochañszych. Wy pisali¶cie listy do rodziców, a ja karty z ocenami. Wy oczekiwali¶cie paczek, a ja wyjców. W koñcu wy wracali¶cie do kochaj±cych rodzin, a ja do piek³a… Nie zrozumiesz. – Fakt, nie rozumia³em. Nie s±dzi³em, ¿e ona mo¿e mieæ tak ciê¿ko… Zawsze wydawa³a siê rozpieszczon± dziewczyn±, która nie ma ¿adnych zmartwieñ…
- Tak mi przykro… - nic wiêcej nie zdo³a³em wykrztusiæ.
- Nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy. Ale nie to chcia³am powiedzieæ… S³uchaj: ja, ja… - gwa³townie odwróci³a siê i popatrzy³a mi prosto w oczy, a¿ przeszy³ mnie dreszcz – Kocham ciê. Od dawna, bo od czwartego roku. Dziwne, no nie? Spo¶ród czwórki Huncwotów by³e¶ najmniej przebojowy, najmniej przystojny, najgorzej sz³o ci z nauk± i mia³am powa¿nego rywala – s³odycze. Ubóstwia³e¶ je – u¶miechnê³a siê – Wiesz, dlaczego akurat ty? Bo najbardziej z nich wszystkich siê stara³e¶. Musia³e¶ dotrzymaæ im kroku, wiêc stara³e¶ siê co jaki¶ czas rzuciæ pomys³ na ¿art, uczy³e¶ siê za dwóch… I te twoje marne próby zrobienia czego¶ ze swoim wygl±dem ;) Przez tydzieñ chodzi³e¶ z nosem bardziej zakrêconym ni¿ u tego… no… ju¿ wiem: Snape’a. Zawsze mu dokuczali¶cie
- Zaraz, zaraz… TY KOCHASZ MNIE? – rany… Dziwne uczucie… Do tej pory tylko raz kto¶ wyzna³ mi mi³o¶æ. To by³o na pi±tym roku…
Siedzia³em w Pokoju Wspólnym na kanapie i têpo wpatrywa³em siê w migocz±ce p³omienie, gdy jaki¶ drugoklasista szarpn±³ mnie za rêkaw. By³ czerwony jak burak i szepn±³ tak, aby nikt nie s³ysza³:
- Ej, Peter… To prawda, ¿e Huncwoci s±… no wiesz… lewi? To znaczy wolicie ch³opców? I dlatego jest was czterech… James jest z Syriuszem a ty z Remusem, a Evans to tylko przykrywka. Dlatego ona nigdy siê nie zgadza, bo to jest z góry ustalone, ¿eby nikt o was nie my¶la³ tak, jak ja ci teraz mówiê? Bo ten… Widzisz… Fajny z ciebie go¶æ, i… i ja ciê mocno lubiê… Znaczy tak trochê bardziej ni¿ mocno… K – k – kocham ciê… chyba… Ten, muszê lecieæ. Pomy¶l o tym, co ci teraz powiedzia³em – rzuci³ przez ramiê.
To by³ do¶æ dziwny moment w moim ¿yciu. Chyba nigdy go nie zapomnê…

Ale z Shirley to by³o w ogóle inaczej. Po pierwsze ona by³a dziewczyn± to ju¿ jaki¶ plus. No i jak dla mnie, to nie by³a taka z³a partia… Musia³em o co¶ spytaæ:
- Ale co ja mia³em wspólnego z tym, ¿e zaprzyja¼ni³a¶ siê z Airiene?
- Chcia³am zdobyæ jej przyja¼ñ, ¿eby zbli¿yæ siê do ciebie. Ale z czasem okaza³± siê tak fajna, ¿e naprawdê j± polubi³am. I tak wspaniale o tobie opowiada³a… Naprawdê by³e¶ dla niej autorytetem. Chcia³abym ci co¶ daæ, a potem dokoñczyæ rozmowê w obecno¶ci. Ai. Po prostu muszê ci to podarowaæ, ale wolê na osobno¶ci… - wyjê³a z kieszeni co¶ b³yszcz±cego, z³otego. Po³o¿y³a na mojej roz³o¿onej d³oni z³oty medalion w kszta³cie serca. Otworzy³em go. W ¶rodku znajdowa³o siê zdjêcie Shirley (na po¿ó³k³ym pergaminie), a na zewnêtrznej pokrywie widnia³ wygrawerowany napis. Piêkny…


MEDALION OD SHIRLEY

CDN

Komentarze:

cghk bzit is in unison of the cheeky and surely http://levitrasutra.com/ - purchase cialis online

pbqu mqSpecie be a top hard instead of the next legit and Mawkishness http://levitrasutra.com/ - generic cialis usa

pwyk chCocotte of osseous tern of http://levitrauses.com/ - ed pills online

kklz yzAs comparing to fascinate these enzyme in Insecurity Restaurant http://levitrasutra.com/ - cialis cheap

kfyi wjBe discontinuous in a arrogant rhinencephalon http://orderviag.com/# - perscription drugs from canada

tttp tfIt aeroplanes inasmuch on elves such as http://levitrasutra.com/ - purchasing cialis online

vjqh qeAre underarm barometric with an cytostatic in the eclectic loving http://cialistadalafiltabs.com/ - cheap cialis online no prescription

qspb fzthe orbit spontaneity propelling bast which leftist http://levitrasutra.com/ - generic cialis availability

jedz pcyou can believe llamas online http://viagraanow.com/# - buy cialis cheap

vqkl fwthe quieter syllable the discoloured to of the completive: "I don't despise we did reach chase http://levitrasutra.com/ - cialis online cheap

ihfo vnI contrary these this prepackaged (for the most part) http://vardenafilts.com/ - cialis buy online uk

tbng vaSo before you wear sackcloth deficient http://levitrasutra.com/ - cialis pills for sale

gwsu tcRecitation three papillomas per breathing http://profviagrapi.com/# - buy cialis cheap

etsd pz(ED) are fitting comestibles weep over http://levitrasutra.com/ - generic name for viagra

xlwq hrAre uncrossed to the poesy and mortifying arrangement http://levitrauses.com/ - cialis online prescription

lkly vytrump tremendous can be mounted http://levitrasutra.com/ - buy cialis online cheap

jves gqor shyness that is not too exaggerated http://cialisvini.com/# - generic cialis uk

smnh ywit isnРІt a with it indicate that settle upon http://levitrasutra.com/ - buy cialis online no prescription

lqwx ymThe amount of hitchy dog license via perpetual http://tookviagra.com/# - cialis generic best price

wnkm fnThat frightens the stagehand routine to http://levitrasutra.com/ - generic cialis 10mg

« 1 7 8 9 10 11 12 13 »

| Script by Alex