Pamiętnikiem opiekuje się Joanna Riddle
Od 2 listopada 2007 r. do 26 maja 2008 r. pamiętnikiem opiekowała się Ayra
Do 1 listopada 2007r pamiętnik prowadziła Herbina Gringor

[ Powrót ]

Wtorek, 04 Grudnia, 2007, 20:10

6 wrze¶nia

Wczoraj wyruszy³em na pierwsz± w tym roku szkolnym przechadzkê. O pierwszej w nocy, gdy pokój wspólny ca³kiem opustosza³ wy¶lizn±³em siê przez dziurê i ruszy³em korytarzem. Szed³em wolno, napawaj±c siê cisz±, jaka mnie ogarnia³a. Zna³em te korytarze na pamiêæ, po niekoñcz±cych siê wêdrówkach do... biblioteki. Tak. Ja, wielki Lord Voldemort chodzê do miejsca, gdzie nad grubymi ksi±¿kami siedz± szlamy, pragn±ce za wszelk± cenê byæ najlepsze. Ale to miejsce, to tak¿e prawdziwa skarbnica wiedzy o najrozleglejszym i najwspanialszym aspekcie magii, czarnej magii. Oczywi¶cie na "ogólnodostêpnych" pó³kach nic siê nie znajdzie (przecie¿ Dumbledore nie pozwoli³by, aby jego uczniowie czytali co¶ takiego), ale w dziale ksi±g zakazanych?
Dok³adnie pamiêtam, kiedy ju¿ w pierwszym tygodniu mojego pobytu w Hogwarcie zainteresowa³em siê tymi tajemniczymi ksiêgami. Jednak, ¿eby tam wej¶æ, trzeba mieæ pozwolenie od nauczyciela. Od razu poszed³em do prof. Slughorna, który od samego pocz±tku by³ we mnie zauroczony. Wystarczy³o kilka dobrze dobranych pochlebstw, niewinna mina, napomkniêcie, jakie ciekawe s± jego lekcje i , ¿e uwa¿am go za wspania³ego nauczyciela. Do tego odpowiednia intonacja g³osu i ju¿ zadowolony szed³em do biblioteki. Wtedy odkry³em, jak± wiedzê móg³bym posi±¶æ, gdybym przeczyta³ te wszystkie ksi±¿ki. Oczywi¶cie by³oby podejrzane, gdybym czêsto tam chodzi³, a tym bardziej, ¿e Dumbledore ca³y czas mnie pilnowa³ ( z reszt±, ca³y czas to robi). Wtedy zacz±³em wymykaæ siê w nocy do biblioteki. Aby otworzyæ drzwi wystarczy zwyk³e Alochomora. To ¿a³osne. A klucz do dzia³u ksi±g zakazanych le¿y na biurku. Ale wracaj±c do wczorajszego dnia. By³em ju¿ przy Pokoju ¯yczeñ, gdy nagle us³ysza³em szelest szaty, bynajmniej nie mojej. Odwróci³em siê. Na pocz±tku nic nie zobaczy³em, ale gdy przyjrza³em siê dok³adnie, uzna³em, ¿e za gobelinem kto¶ siê ukrywa. By³ to trzês±cy siê czwartoklasista z Gryffindoru.
- J… J… Ja wi… wiem wszy.. wszystko – zacz±³ siê j±kaæ.
- Ciszej – sykn±³em (nie w jêzyku wê¿y).
- ¦le… ¦ledzi³em ciê – wykrzykn±³. – Te.. teraz pójdê do prof. Dumbledore'a i wszystko mu powiem! – by³ chyba bardzo zdesperowany… .
- Crucio
Ch³opak zacz±³ siê wiæ i krzyczeæ, wiêc musia³em rzuciæ Zakêcie uciszaj±ce, ¿eby nie obudziæ ca³ego zamku. Chocia¿ szkoda, z chêci± pos³ucha³bym tych jêków, jednak musia³ mi wystarczyæ tylko wyraz bólu na twarzy oraz strach i b³aganie w oczach… .
Taka kara czeka wszystkich, którzy stan± na drodze do w³adzy Lorda Voldemorta.
„Wszed³em” w jego umys³. Rzeczywi¶cie. W tamtym roku widzia³ mnie dwa razy, gdy noc± szed³em do biblioteki. Dziwne, ¿e go wtedy nie zauwa¿y³em. Usun±³em te wspomnienia z jego pamiêci i z niechêci± tak¿e dzisiejsze, choæ wola³bym, gdyby pamiêta³ ten dzieñ, kiedy spotka³ siê z Czarnym Panem. Jednak nie mogê pozwoliæ, by opowiedzia³ o wszystkim Dumbledore'owi.
Zostawi³em nie¶wiadomego o niczym i jeszcze nie przytomnego Gryfona i poszed³em do dormitorium. Niebezpiecznie by³oby teraz i¶æ gdziekolwiek.
Dzi¶ w czasie ¶niadania spojrza³em na stó³ Gryffindoru. Siedzia³ tam ów Gryfon, którego wczoraj „spotka³em”. Poczu³em satysfakcjê. ¯a³ujê tylko, ¿e nie pamiêta, co siê wczoraj zdarzy³o.
Tak… .Jednym zaklêciem Crucio mo¿na wszystko za³atwiæ, choæ wczoraj przekona³em siê, ¿e zaklêcie utraty pamiêci te¿ jest przydatne (szczególnie, je¿eli kto¶ odkryje twój sekret). Ale Avada Kedavra. Widok, jak ¿ycie powoli uchodzi z ludzi, którzy nie byli godni, by w ogóle siê urodziæ. Piêkne prze¿ycie.

Komentarze:

Super nocia!!!

PS. Jestem pierwsza.

Fajny masz styl pisania. Bardzo mi siê podoba
Trzymaj tak dalej!

Ten charakterek Toma jest cudowny! Uwielbiam go...

| Script by Alex