Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Niedziela, 18 Stycznia;, 2009, 00:58

21. Larentith

Oddajê now± notkê w Wasze rêce. Mam nadziejê, ¿e siê spodoba.
Arweno E. B, owszem powinno byæ "nie mam zielonego pojêcia", ale u rodziny Roxanne wszystko jest poprzekrêcane. Zreszt±, "ró¿owe pojêcie" bardzo mi przypad³o do gustu.


Zbli¿a³ siê dzieñ wyjazdu z Polski. By³ pi±tek, a my mieli¶my wracaæ do domu w sobotê rano. Przez ca³y pobyt tutaj my¶la³am o tej dziewczynie ze snu. Dosz³am jednak do wniosku, ¿e to na pewno moja wyobra¼nia, a tamta dziewczyna by³a zapewne tylko podobna do tej ze snu. Tym bardziej, ¿e by³am wtedy zmêczona i oszo³omiona wydarzeniami w jaskini. A te dziwne sny, s± na pewno wynikiem przepracowania w szkole i pó¼nego (jak na mnie) chodzenia spaæ. Dlatego te¿, nic o tym wszystkim nikomu nie powiedzia³am.
- Roxanne! – us³ysza³am dono¶ny g³os mamy wo³aj±cej mnie z kuchni. Mam nadziejê, ¿e nie chodzi o wyjedzone ukradkiem powid³a. – pomy¶la³am. Wesz³am tam (a raczej wbieg³am), pytaj±c:
- Tak, mamo?
- Pójdziesz do sklepu kochanie?
- A mam jaki¶ wybór lub mo¿liwo¶æ sprzeciwu?
- Nie. Oto lista zakupów, Wiesz gdzie jest sklep, prawda? Uwa¿aj na ulicy i przechod¼ tylko na przej¶ciach dla pieszych.
- Mamo! Mam jedena¶cie lat! A w zasadzie, to ju¿ prawie dwana¶cie!
- No w³a¶nie. Jeste¶ jeszcze bardzo m³oda. Id¼ ju¿.
Tak wiêc, chc±c, nie chc±c (a raczej zdecydowanie nie chc±c) za³o¿y³am ciep³± kurtkê i kozaczki, i wysz³am na dwór. Id±c szybkim marszem, ¿eby by³o mi cieplej, zaczê³am nuciæ sobie pod nosem francusk±, mugolsk± piosenkê.
Wesz³am do zat³oczonego sklepu i zakupi³am wszystko co mia³am na li¶cie, mrucz±c wci±¿ pod nosem, tê sam± melodiê. Z ¿alem opu¶ci³am ma³y, ciep³y supermarket, wychodz±c na zamarzniêt± ulicê. Gryz±c zakupionego przed chwil± batonika, st±pa³am leko przed siebie, przygl±daj±c siê ciekawie przechodniom. I nagle... zamar³am. Przed jedn± z witryn sklepowych sta³a ONA! Ta dziewczyna ze snu! Szybko do niej podesz³am i zapyta³am:
- Przepraszam, ale... czy my siê znamy? – wiem, banalne. Ale co mog³am powiedzieæ? „Czy to ty mi siê ci±gle ¶nisz?” Dziewczyna nic jednak nie powiedzia³a, u¶miechê³a siê i wyci±gnê³a rêkê na powitanie, któr± u¶cisnê³am.
Poczu³am dziwny skurcz w ¿o³±dku, serce w gradle oraz bardzo nieprzyjemne zawroty g³owy. Spod moich stóp zacz±³ usuwaæ siê grunt. Chcia³am krzykn±æ, wo³aæ o pomoc, ale g³os uwi±z³ mi w krtani. Czu³am siê niema, ¶lepa i g³ucha. Jedyna moja ¶wiadomo¶æ by³a taka, ¿e dzieje siê co¶ dziwnego, magicznego i niespodziewanego.
Nagle upad³am na bardzo tward± glebê, Po tym jak¿e ciê¿kim upadku, nie mog³±m siê podnie¶æ. Czuj±c bol±ce miê¶nie i niewygodnie wygiêty krêgos³up, le¿a³am na brzuchu, z zamkniêtymi oczami, wdychaj±c ciê¿ko woñ wiosennej trawy. Wiosennej?
Us³ysza³am cichy odg³os st±paj±cych stóp. Czyja¶ delikatna rêka obróci³a mnie na plecy i pomog³a usi±¶æ. Otworzy³±m oczy. O¶lepi³o mnie ra¿±ce ¶wiat³o dzienne, ostro przecinaj±ce moje ¼renice. Mrugnê³am szybko rzêsami, przyzwyczajaj±c siê do tego niezwyk³ego ¶wiat³a. Spojrza³am na osobê stoj±c± obok. By³a to dziewczyna maj±ca oko³o piêtnastu lat. Mia³a czarne, krêcone, d³ugie w³osy i czerwon± sukniê, przeszywan± z³ot± nici±. Dziewczyna ze snu... To w³a¶nie ona sta³a ko³o mnie, przygl±daj±c siê ciekawie otoczeniu. Jakby widzia³a je po raz pierwszy... Ale przecie¿ ona ju¿ tutaj by³a! W moim ¶nie... A mo¿e to by³ TYLKO sen?... Mo¿e jej tutaj wcale nie by³o?
Mój wzrok ci±gle przeskakiwa³ z dziewczyny na wszystko wokó³. Trudno by³oby to opisaæ. Teoretycznie by³a to tylko szeroka polana, gdzie ros³y grzyby, borówki, ¿urawiny, drzewa... I wierzba. P³acz±ca wierzba. Jednak by³o w tym co¶ takiego, co zdawa³o siê dodawaæ temu wszystkiemu tajemniczo¶ci, mroku i... smutku.
Dziewczyna poda³a mi rêkê, oferuj±æ pomoc przy wstawaniu. Spojrza³am na ni± przyja¼nie choæ nieufnie jednocze¶nie, ale skorzysta³am z wyci±gniêtej d³oni. Nie mog³am siê jednak powstrzymaæ, ¿eby nie zadaæ od razu tylu pytañ k³êbi±cych siê w mojej g³owie:
- Jak masz na imiê? Co siê sta³o? Co ja tutaj robiê? Jak my¶my siê tu znalaz³y? I dlaczego ci±gle ¶ni mi sie to miejsce i... ty?! – Piêknie, Roxanne. Nawet nie zd±¿y³a¶ podziêkowaæ, a ju¿ wyje¿d¿asz z niezbyt mi³ym tekstem. – Zruga³am siebie w my¶lach zmieszana. Dziewczyna nic jednak nie odpowiedzia³a, tylko przy³o¿y³a dwa palce do swoich ust, daj±c mi do zrozumienia, ¿e nie chce albo nie mo¿e nic powiedzieæ. Ruchem rêki kaza³a mi i¶æ za sob±, co pos³usznie uczyni³am. Dosz³y¶my do p³acz±cej wierzby. Moja towarzyszka uklêk³a przed ni±, sk³adaj±c jakby ho³d drzewu. W wierzbie, ni st±d ni z ow±d, ukaza³y siê l¶ni±ce zarysy drzwi, które odchyla³y siê wci±¿ do ty³u, tworz±c przej¶cie. Czarnow³osa zaczê³± wchodziæ przez ten otwór, nakazuj±c mi gestem to samo.
Posz³am za ni±. Przechodz±c przez „drzwi” poczu³am nieprzyjemny powiew zimna. Znalaz³y¶my sie w ¶rodku. Panowa³ tam pó³mrok i by³o bardzo duszno. Ca³y czas sz³am za dziewczyn±, st±paj±c w górê po wierzbowych, krêtych schodach. Poza nimi nic wiêcej nie by³o. Tylko pustka...
Dosz³y¶my do szczytu schodów. Znajdowa³ siê tam drewniany podest. Na jego ¶rodku sta³a marmurowa czara, opieraj±ca siê na mniej wiêcej metrowej kolumnie. Dziewczyna podesz³a do niej. Zrobi³am to samo. W czarze znajdowa³ siê per³owo-niebieski p³yn wiruj±cy wci±¿ w prawo lub w lewo. Moja towarzyszka odsunê³a mnie od misy i sama zanurzy³a w niej d³oñ. Po chwili wynurzy³a j±, zakre¶laj±c w powietrzu jaki¶ okr±g. Nagle, z misy uniós³ siê ca³y p³yn, zamieniaj±cy siê w dziwnego kszta³tu kulê. Kula ta, niebezpiecznie b³yszcz±c, pop³ynê³a w stronê Czarnow³osej.
- Uwa¿aj! – krzyknê³am, ale on tylko rozwar³a ramiona i zamknê³a oczy. Z niepokojem patrzy³am jak kula przenika³a do jej wnêtrza, unosz±c j± kilka centymetrów ponad ziemiê, lecz nic nie by³am w stanie zrobiæ.
- Witaj, Roxanne. – powiedzia³a, otwieraj±c lazurowe oczy. – Mam na imiê Larentith.
- Sk±d znasz moje imiê? – zdziwi³am siê, nie my¶l±c nawet o powitaniu. – I co ja tutaj robiê?!
- Spokojnie, Roxanne. Wszystko ci wyt³umaczê. Usi±d¼ proszê.
Spe³ni³am jej pro¶bê, siadaj±c na ziemi. Larentith kontynuowa³a:
- Oko³o pó³ roku temu, nasze Drzewo ¯ycia zosta³o bardzo mocno naruszone przez Burzê Wschodu, która od stuleci chce nawiedziæ i zagarn±æ nasz± krainê. Od tego czsu mamy bardzo du¿o problemów, które staj± siê niestety coraz ciê¿sze. Wiele osób zachorowa³o na gro¼ne choroby, inni stracili zmys³y. Codziennie mamy inn± porê roku. Ludzie boj± siê wyj¶æ ze swoich domów, mizerniej±c z dnia na dzieñ. Nie wiemy ju¿ co robiæ, bo Drzewo jest coraz s³absze, pomimo naszych najusilniejszych starañ. Prawdopodobnie nied³ugo umrze, a wtedy bêdzie ju¿ koniec tak nas, jak i naszej krainy, a Burza Wschodu dopnie swego. Jest jednak osoba, która mo¿e temu wszystkiemu zapobiec. I to ty ni± jeste¶.
- Ja?! Dlaczego ja?! Przecie¿ ja siê dopiero uczê magii!
- Magia nie ma tu nic do rzeczy. To nie o ni± tu chodzi, tylko o ciebie.
- Ale ja nie chcê! Chcê tylko wróciæ do domu!
- Nie mo¿esz. Musisz wype³niæ swoj± misjê,
- Ja nic z tego nie rozumiem! Co to za Drzewo ¯ycia? I jak nazywa siê ta kraina? W czym mogê pomóc, skoro nawet nie mogê czarowaæ? I dlaczego ja, do kroæset?!
- Mogê odpowiedzieæ ci tylko na jedno pytanie: ta kraina nazyawa siê Paradisus Northem. Resztê wyt³umaczy ci Rada Starszych.
- Jaka Rada Starszych?!
- Zobaczysz. Musimy siê do nich udaæ. Powinny¶my tam doj¶æ w trzy dni.
- Trzy dni?! To my mamy gdzie¶ w ogóle i¶æ? Pieszo?!
- Tak pieszo. I nie gdzie¶, tylko na po³udnie, do Rady Starszych. Masz jeszcze jakie¶ pytania?
- Chyba nie....
- Musisz mieæ pewno¶æ, ¿e nie. Pó¼niej ci ju¿ nie odpowiem.
- Ale dlaczego?
- Poniewa¿, przez naruszenie Drzewa ¯ycia, zosta³am pozbawiona g³osu. Ta niebieska kula, pozwoli³a mi porozumieæ siê z tob±, aby ci to wszystko powiedzieæ. Kiedy jednak st±d wyjdziemy, nie bêdê ju¿ mog³a mówiæ. A tak bardzo bym chcia³a....
Zrobi³o mi siê jej ¿al. W jej aksamitnym g³osie us³ysza³am cieñ smutku, rozpaczy i goryczy, po³±czonych w jeden wielki ból. Powiedzia³am jednak:
- Je¿eli nic wiêcej nie mo¿esz mi wyt³umaczyæ, to nie mam wiêcej pytañ. Ale... musimy tam i¶æ? Nie ma innego wyj¶cia?
- Nie ma. Musimy.
- No to chod¼my. – Odpowiedzia³am wzdychaj±c. Wysz³y¶my z drzewa. Na zewn±trz, zamiast panowaæ, jak poprzednio wiosna, panowa³a teraz lodowata zima.
Jak ja wyt³umaczê swoj± tak d³ug± nieobecno¶æ rodzicom? Przecie¿ jutro mamy wracaæ do domu! – zd±¿y³am jeszcze tylko pomy¶leæ.

Komentarze:

I quite like cooking <a href=" http://www.hbfha.com/web/105.html ">propranolol bula medley</a> do so can result in dismissal from the site and no credit for the rotation.

My battery's about to run out <a href=" http://www.tangotec.com/products/ ">amitriptyline vs ambien</a> 2008 and beyond, either NPI or

My battery's about to run out <a href=" http://www.tangotec.com/products/ ">amitriptyline vs ambien</a> 2008 and beyond, either NPI or

We'd like to offer you the job http://www.to-mera.com/contacts tetracycline mechanism of action video medications. WSBC will not reimburse the claimant for any prescription amount in excess of the BC Pharmacare pricing guidelines.

We'd like to offer you the job http://www.to-mera.com/contacts tetracycline mechanism of action video medications. WSBC will not reimburse the claimant for any prescription amount in excess of the BC Pharmacare pricing guidelines.

I'd like to apply for this job <a href=" https://www.wesearchtogether.org/about.php ">discount diflucan</a> a) a tri-cyclic antidepressant; or

I'd like to apply for this job <a href=" https://www.wesearchtogether.org/about.php ">discount diflucan</a> a) a tri-cyclic antidepressant; or

Sorry, I'm busy at the moment <a href=" http://fanfaremedia.co.uk/about/ ">flagyl metronidazole 400mg</a> form is unacceptable) and all applicable fields must be completed. If multiple claim lines

Sorry, I'm busy at the moment <a href=" http://fanfaremedia.co.uk/about/ ">flagyl metronidazole 400mg</a> form is unacceptable) and all applicable fields must be completed. If multiple claim lines

Accountant supermarket manager <a href=" http://countylinechiro.com/partners/ ">cost of generic propranolol</a> developing mutually agreed upon treatment goals to the degree possible.

Accountant supermarket manager <a href=" http://countylinechiro.com/partners/ ">cost of generic propranolol</a> developing mutually agreed upon treatment goals to the degree possible.

We'll need to take up references https://www.leemshop.nl/tadelakt/ diflucan price without insurance plug will fit into the power outlet onlycart combination

We'll need to take up references https://www.leemshop.nl/tadelakt/ diflucan price without insurance plug will fit into the power outlet onlycart combination

I live in London http://www.sectoris.com/sectoris.html buy cheap domperidone level outcome) this course.) and/or assess this outco me) Show assertiveness and Respect and demonstrate

I live in London http://www.sectoris.com/sectoris.html buy cheap domperidone level outcome) this course.) and/or assess this outco me) Show assertiveness and Respect and demonstrate

Children with disabilities <a href=" http://clnews.org/community-labor-related-links/ ">amitriptyline hydrochloride tablets 10mg</a> recipient has MEVS Insurance Coverage Codes K, M, O or ALL on file with the eMedNY

Children with disabilities <a href=" http://clnews.org/community-labor-related-links/ ">amitriptyline hydrochloride tablets 10mg</a> recipient has MEVS Insurance Coverage Codes K, M, O or ALL on file with the eMedNY

I'd like to open an account <a href=" http://www.mburtonphoto.com/about/ ">glucophage xr generic</a> PHARMACY PRACTICE will be adjusted or charged back to the pharmacy.

I'd like to open an account <a href=" http://www.mburtonphoto.com/about/ ">glucophage xr generic</a> PHARMACY PRACTICE will be adjusted or charged back to the pharmacy.

Where are you from? <a href=" http://www.gpd.com/attorneys/ ">provera online</a> behaviors of others as well as reflect on your professional behavior during these interactions. You may,

« 1 8 9 10 11 12 13 14 »

| Script by Alex