Pamiętnikiem Roxanny Weasley opiekuje się Lara!

[ Powrót ]

Czwartek, 13 Maja, 2010, 15:20

25. Nowy pocz±tek

Witajcie po baaardzo d³ugiej przerwie. Nie bêdê siê t³umaczyæ czemu mnie tak d³ugo nie by³o. Wa¿ne, albo mo¿e raczej przykre jest to, ¿e podczas tej przerwy straci³am pomys³y, wenê i inspiracjê. Dlatego ta notka jest ostatnia. Nie chcia³am zostawiaæ niedokoñczonego pamiêtnika. Ale to ju¿ koniec. Napisa³am ju¿ do ZKP aby po jakim¶ czasie przenios³o ten pamiêtnik do archiwum, gdy¿ nie chcê aby kto¶ inny go przejmowa³, bo to jednak ja go tworzy³am od podstaw. Przepraszam.
Je¶li bêdziecie mieli ochotê, to wejd¼cie na mojego drugiego bloga: www.isabella-swan-cullens.blog.onet.plTematyka zmierzchowa. Serdecznie zapraszam.
Jeszcze raz przepraszam za przerwê i za to, ¿e to ju¿ ostatnia notka.

************************

„Sobota, 21 marca
Nowy pamiêtnik, nowy rozdzia³, nowy pocz±tek, nowe ¿ycie. Tak mo¿naby opisaæ mój dzisiejszy prze³omowy dzieñ. Od czterech lat nie mia³am nadzieji, ¿e mi siê polepszy. Od czterech lat ¿y³am zamkniêta w sobie, my¶l±c o wszystkim i o niczym; rozwa¿aj±c ka¿dy swój ruch, oddalaj±c siê czêsto od rzeczywisto¶ci. Wszystko to ze wzglêdu na chorobê z której siê wyleczy³am, ale o której nie zapomnia³am. Przez d³ugi czas, ka¿dy ruch i ka¿de s³owo przypomina³o mi o niej. Ba³am siê snu, nie chc±c znów mieæ dziwnych obrazów przed oczyma, nienawidz±c równocze¶nie nocy, któr± kiedy¶ tak bardzo kocha³am. Po czterech latach trochê mi przesz³o, jednak ca³y czas jaka¶ cz±stka mojej dzuszy czuje pustkê i lêk po tamtych wydarzeniach. Jest ona g³êboko schowana, prawie niezauwa¿alna, ale jednak istnieje.
Nazywam siê Roxanne Weasley i mam 15 lat. W wieku jedenastu lat zachorowa³am na now± wtedy chorobê, znan± jako Nubisomnus Morbi. Jako, ¿e by³am jedn± z pierwszysch osób które na ni± zachorowa³y, uwa¿a³am siê za wyrzutka od którego wszyscy stroni±. Pogorszy³o mi siê, gdy moja kole¿anka z dormitorium – Angel – boj±c siê w jej mniemaniu zaraziæ siê ode mnie, zmieni³a pokój. Od tamtego czasu ci±gle ze mnie drwi i jest nieprzyjemna. Pomimo wsparcia trójki wspania³ych przyjació³ – Jen, Mikela i Jamesa – by³o mi z tego powodu bardzo przykro i bardzo ciê¿ko. Kiedy¶. Od jakiego¶ czasu da³am sobie spokój, widz±c, ¿e ona odwróci³a siê ode mnie raz na zawsze, a naszej znajomo¶ci nie da siê odbudowaæ.
Dzisiaj wyje¿d¿am do nowej szko³y Magii i Czarodziejstwa. Dotychczas chodzi³am do Hogwartu w Anglii. Jednak rodzice, a mianowicie mój tata, ze wzglêdu na pracê musi siê przeprowadziæ doW³och. Jego sklep prosperuje i ma prowadziæ drugi taki sam, w³a¶nie w tym kraju. Oczywi¶cie mama jedzie z nim, wiêc ja tak¿e. Rodzice mówi±, ¿e dziêki znajomo¶ci jêzyka portugalskiego bêdzie mi ³awtwo za³apaæ w³oski, gdy¿ s± one bardzo podobne. Zawsze bêdê te¿ mog³a sobie dopomóc francuskim i angielskim. Mam nadziejê, ¿e dam radê, jednak pomimo wszystko, trochê siê bojê. Bojê siê tego, ¿e sobie nie poradzê. Zreszt± Hogwart ju¿ dawno sta³ siê moim domem. Mam tu przyjació³, znam nauczycieli, wiem jak siê odczepiæ od Irytka... A tam? Tam wszystko bêdzie nowe. Nieznane. Inne.”

*****

- Naprawdê musisz tam jechaæ?
- James, przecie¿ ci mówi³am, ¿e nie mam wyboru. – odpowiedzia³am zbola³ym g³osem.
- Ale dlaczego nie mo¿esz hodziæ tutaj do szko³y, a do W³och je¼dziæ tylko na wakacje? – wci±¿ pyta³a Carmen.
- Nie wiem. – odpowiedzia³am szczerze. – Rodzice chc± abym by³a bli¿ej nich, ale ja tego nie pojmujê. W koñcu i tak wiêkszo¶æ czasu bêdê w szkole, a nie z nimi.
- No có¿.... Nie zapomnij o nas. – Mike’owi tylko tyle uda³o siê z siebie wydusiæ.
- Czy ty sobie ze mnie kpisz? – próbowa³am udaæ oburzon±. – Bêdê was mêczyæ listami tak d³ugimi, ¿e McGonagall bêdzie siê zastanawiaæ czemu macie podkr±¿one oczy! – pogrozi³am palcem ze ¶miechem, choæ wcale nie by³o mi do ¶miechu. Mia³am opu¶ciæ Hogwart za piêæ minut.
- Roxy... Kocham ciê, wiesz?
- Wiem Jen. Ja ciebie te¿.
- Mam nadziejê, ¿e przyda ci siê ten nowyh pamiêtnik. Kupi³am go dla ciebie specjalnie na tê okazjê. Aby¶ o nas nie zapomnia³a.
- Dziêkujê Jen. Na pewno siê przyda. Nie chcê byæ tak zamkniêta w sobie jak dotychczas. Bêdê du¿o w nim pisaæ. Obiecujê. Zreszt± ju¿ tam jest pierwszy wpis. – U¶miechnê³am siê.
- W takim razie pewnie widzia³a¶ co jest na ostatniej stronie? – spyta³ Mike.
- Eeeee... Nieee...
- No to zobacz.
Wyci±gnê³am czerwony pamiêtnik z mojego zapakowanego po brzegi kufra. Otworzy³am go i powoli przekartkowa³am na ostatni± stronê. A tam... A tam by³y ró¿ne zdjêcia na których widnia³am ja z moimi przyjació³mi. A¿ zaniemówi³am z wra¿enia...
- Podoba ci siê? - spyta³ James.
- Jest... Och, dziêkujê Wam tak bardzo! – Rzuci³am im siê na szyjê, ka¿demu po kolei. Nagle, p³omienie w kominku Pokoju Wspólnego zaskwiercza³y niebezpiecznie i zrobi³y siê zielone.
Trzeba by³o siê rozstaæ.
- ¯egnajcie. Albo raczej do zobaczenia. Przecie¿ jeszcze siê kiedy¶ spotkamy, prawda?
- Na pewno.
- ¯egnaj Roxanne Weasley. – powiedzieli chórem. Wzruszenie ¶cisnê³o moje gard³o. Jeszcze nigdy nie zwrócili siê do mnie pe³nym imieniem i nazwiskiem. U¶miechê³am siê tylko krzywo i wesz³am w zielone p³omienie. Po chwili znajdowa³am siê ju¿ w domu.

*****

Deszczowa pogoda dzia³a³a na mnie potwornie ¼le. Siedzia³am w³a¶nie w poci±gu maj±cym mnie zawie¼æ do nowej szko³y. Szarobury ¦wiat za oknem oraz liczne krople deszczu nie pomaga³y zapomnieæ o Hogwarcie, przyjacio³ach i lêku przed innym zamkiem. O ile w ogóle to mia³ byæ zamek. Nie wiem gdzi inne kultury ucz± magii. Mam wra¿enie, ¿e Carmen mówi³a kiedy¶, ¿e wiêkszo¶æ szkó³ to zamki, ale na ile procent jest to prawda, tego nie wiedzia³am. Lada chwila mia³am siê znale¼æ na peronie, ale nie mog³am siê zebraæ, aby pouk³adaæ wszystkie powyci±gane w poci±gu rzeczy, które jako tako dodawa³y mi otuchy, W koñcu jednak, gdy poci±g zacz±³ raptownie zwalniaæ, wziê³am wiê w gar¶æ, poupycha³am wszystkie rzeczy do kufra i wszy³am na korytarz.
Przez okna by³o widaæ tyle co nic, poniewa¿ szarobury deszcz, do¶æ osobliwa rzecz w tych stronach, oraz gêsta mg³a przes³ania³y ¦wiat. Czeka³am na peronowym betonie rozgl±daj±c siê na wszysktie strony. Wed³ug McGonagall (wspominaj±c dyrektorkê zrobi³o mi siê jeszcze bardziej smutno) mia³ siê pojawiæ jaki¶ „przewo¼nik” ze szko³y, Kim ten przewo¼nik by³ nie mia³am pojêcia. Zapewne, jak sama nazwa wskazywa³a, przewozi³ co¶. Ale co? Jedzenie? Ksi±¿ki? Meble? Nie wiedzia³am. Nie mia³an nawet pojêcia jak ten kto¶ wygl±da.
Czeka³am tak jakie¶ piêtan¶cie minut. W koñcu, z drugiego, ciemnego koñca peronu kto¶ wyszed³. S±dz±c po budowie by³ to mê¿czyzna – ¶redniego wzrostu, barczysty, trochê przygarbiony. Mia³ ciemnoszary, prawie czarny p³aszcz z kapturem, który zas³ania³ jego twarz. Drgnê³am. Trochê siê przestraszy³am. Mê¿czyzna podszed³ do mnie. Nie ukazuj±c twarzy, spyta³ burkliwym tonem:
- Roxanne Weasley?
W odpowiedzi skinê³am tylko g³ow±.
- Jestem przewo¼nikiem. Mam ciê przywie¼æ do zamku.
„A wiêc jednak zamek.” – pomy¶la³am. Ponowinie skinê³am g³ow±. Przewo¼nik skin±³ na mnie rêk±, daj±c do zrozumienia ¿e mam i¶æ za nim. Tak te¿ zrobi³am. Przeszli¶my do tego ciemnego koñca peronu. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, zaczyna³a siê tam.... rzeka! A na niej dryfowa³a przymocowana lin± do kamiennego s³upka ³ódka! Albo raczej nie ³ódka, tylko batyskaf!
- A niech mnie! – wyrwa³o mi siê z ust. Mê¿czyzna uniós³ metalow± klapê, która zas³anai³a wej¶cie od góry, mówi±c przy tym:
- To jest szkolna „Per³a”. – wskaza³ woln± rêk± na batyskaf, wypowiadaj±c jego, a raczej jej imiê. – Co roku przewo¿ê ni± wszystkich uczniów szko³y z, albo na peron. U¿ywamy zaklêcia zmniejszaj±co-zwiêkszaj±cego, aby wszyscy siê zmie¶cili. Zapraszam.
Wesz³am. Przewo¼nik poszed³ do pomieszczenia na prawo od wej¶cia, przy którym by³ napis „Sterownia”, a ja posz³am do tego po prawej. By³ to ma³y salonik z bia³ymi ¶cianami, dwoma czarnymi fotelami, szklanym stoliczku i bordowym dywaniku. By³o tu bardzo przytulnie, ale zimno. Usiad³am wygodnie w fotelu i zanurzy³am siê w rozmy¶laniach...
Z odrêtwienia wyrwa³ mnie przewo¼nik, oznajmiaj±c:
- Jeste¶my na miejscu. Mo¿esz wyj¶æ. Zostaw baga¿e.
Pos³usznie wysz³am z „Per³y” na przystañ. Przed sob± widzia³m szerok± rzekê – ze wzglêdu na zapadaj±cy ju¿ zmierzch, wydawa³a sie byæ czarna. A potem odwróci³am siê i zobaczy³am Go. Na niedalekim, kamiennym wzgórzu wznosi³ siê zamek. Zaczyna³am nowe ¿ycie.


KONIEC

Komentarze:

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
gucci bags outlet

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
roger vivier shoes http://www.rogervivierparis.com

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
moncler jackets

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
gucci outlet online

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
gucci outlet store

My partner and i firmly agree with the foundation of your respective disagreement using the RIAA. $1M with regard to 7 tunes is definitely silly. How do they may have become away on this looting with regard to so long? I actually wish along with pray that you each are successful in this case and that the courtroom procedures usually are dwell so the RIAA might be revealed for the Shylocks they and their lawyers/advisers usually are.
Weight Loss Capsule

Harry Potter .org.pl - Magiczny Portal literatury m³odzie¿owej.
cheap nike nfl jerseys

Can I call you back? <a href=" http://dietaefitness.com/index.php/Dieta/ ">order prednisone</a> &ldquo;I think a tip could easily be perceived in China as something a little bit negative, whereas in the US it&rsquo;s expected,&rdquo; says David Ahlstrom, professor of management at the Chinese University of Hong Kong. &ldquo;I give tips in China and I get some funny looks. And now I see why. I guess they see it as something like a bribe.&rdquo;

Can I call you back? <a href=" http://dietaefitness.com/index.php/Dieta/ ">order prednisone</a> &ldquo;I think a tip could easily be perceived in China as something a little bit negative, whereas in the US it&rsquo;s expected,&rdquo; says David Ahlstrom, professor of management at the Chinese University of Hong Kong. &ldquo;I give tips in China and I get some funny looks. And now I see why. I guess they see it as something like a bribe.&rdquo;

Directory enquiries <a href=" http://www.dropchicago.com/index.php/contact-us ">Purchase Serevent</a> The financial advantages of deferring Social Security payments have long been noted. Benefits can be taken as early as age 62. But for each year they are delayed up until age 70, benefits rise substantially. Despite these higher lifetime payments, large numbers of Americans begin taking Social Security when they turn 62.

Directory enquiries <a href=" http://www.dropchicago.com/index.php/contact-us ">Purchase Serevent</a> The financial advantages of deferring Social Security payments have long been noted. Benefits can be taken as early as age 62. But for each year they are delayed up until age 70, benefits rise substantially. Despite these higher lifetime payments, large numbers of Americans begin taking Social Security when they turn 62.

I've got a very weak signal <a href=" http://www.shout.se/om-oss/processen/ ">purchase hoodia</a> Emirates Team New Zealand held a 1:55 lead around Mark 3, the windward gate. The Kiwis were extending their lead upwind when Luna Rossa crossed out of bounds on the left side of the course. Recent reports show the wind blowing around 13 to 15 knots from 255 degrees.

I've got a very weak signal <a href=" http://www.shout.se/om-oss/processen/ ">purchase hoodia</a> Emirates Team New Zealand held a 1:55 lead around Mark 3, the windward gate. The Kiwis were extending their lead upwind when Luna Rossa crossed out of bounds on the left side of the course. Recent reports show the wind blowing around 13 to 15 knots from 255 degrees.

Could you send me an application form? <a href=" http://www.recession-sessions.com/buy/ ">Buy Griseofulvin</a> It was a chance for the Bengals to show they've supplanted the Steelers in the AFC North. They beat Pittsburgh 13-10 at Heinz Field last December to reach the playoffs, and now have moved ahead of them again with a rare Monday night win.

Could you send me an application form? <a href=" http://www.recession-sessions.com/buy/ ">Buy Griseofulvin</a> It was a chance for the Bengals to show they've supplanted the Steelers in the AFC North. They beat Pittsburgh 13-10 at Heinz Field last December to reach the playoffs, and now have moved ahead of them again with a rare Monday night win.

I sing in a choir <a href=" http://www.indianonlinejournalism.org/about-us/ ">Purchase Vpxl Online</a> For example, Valeant Pharmaceuticals, the lastlarge M&A issuer to tap the high-yield market, nearly approachedits cap rate. The USD1.625bn eight-year non-call three seniorunsecured notes tranche, part of the financing for Valeant'spurchase of Bausch and Lomb, priced in late June at 7.5%. Thiswas heard to have been around just 25bp under its cap in thehigh 7% range.

I sing in a choir <a href=" http://www.indianonlinejournalism.org/about-us/ ">Purchase Vpxl Online</a> For example, Valeant Pharmaceuticals, the lastlarge M&A issuer to tap the high-yield market, nearly approachedits cap rate. The USD1.625bn eight-year non-call three seniorunsecured notes tranche, part of the financing for Valeant'spurchase of Bausch and Lomb, priced in late June at 7.5%. Thiswas heard to have been around just 25bp under its cap in thehigh 7% range.

Can I use your phone? <a href=" http://www.beechwooddental.ie/index.php/prices/ ">Generic Vigora</a> Oracle began the finals two races behind and without a key crew member as punishment for breaking the rules by adding weight to its boat in a preliminary series. It had to recover from a capsize during training last year in which its boat was dragged out to sea and all but destroyed, an event Skipper Jimmy Spithill cited as a devastating moment but one that ultimately helped pull the team together.

Can I use your phone? <a href=" http://www.beechwooddental.ie/index.php/prices/ ">Generic Vigora</a> Oracle began the finals two races behind and without a key crew member as punishment for breaking the rules by adding weight to its boat in a preliminary series. It had to recover from a capsize during training last year in which its boat was dragged out to sea and all but destroyed, an event Skipper Jimmy Spithill cited as a devastating moment but one that ultimately helped pull the team together.

How many more years do you have to go? <a href=" http://dietaefitness.com/index.php/Dieta/ ">order prednisone</a> Not many know about the close relationship Parcells has with Carter, who never played for him. When the Eagles cut Carter in 1990 because of drug and alcohol issues, Parcells got on the phone with him and asked how quickly he could get to Giants Stadium because he was putting in a claim for him. Fifteen minutes later, Carter called back to say the Vikings were the only other team to claim him and he was awarded to Minnesota because their worse record gave the Vikes priority. Carter was devastated.

« 1 142 143 144 145 146 147 148 »

| Script by Alex